STRALING Hoewel de overheid en de industrie (en de media) de effecten van elektromagnetische straling op het menselijk lichaam nog grotendeels bagatelliseren of negeren, kan het wel degelijk schadelijk zijn. Dat is ook logisch, als je bedenkt dat onze cellen eigenlijk kleine biochemische fabriekjes zijn waarin elektriciteit een belangrijke rol speelt. Niet voor niets kunnen er in de communicatie tussen cellen en op de membranen lage voltages aan stroom gemeten worden (ref.). Onze cellen trillen voortdurend, iedere celsoort op zijn eigen frequentie. Binnenin de cellen is er sprake van een krachtig elektrisch veld (ref.). De spanning erbuiten ligt veel lager. Cellen gebruiken dit spanningsverschil om voedingsstoffen en afvalstoffen, die ook hun eigen frequentie hebben, in en uit te voeren. Dit gebeurt via speciale transporteiwitten, ook wel ionenpompen genoemd (ref.). Rondom onze cellen zijn kleine lichtdeeltjes waar te nemen, zogenaamde biofotonen, (ref.). Een cel geeft dus feitelijk een heel klein beetje licht, al is dat met het blote oog niet waar te nemen. Elektromagnetische velden van buitenaf - straling dus - kunnen deze celprocessen verstoren. Zuurstof en voedingsstoffen komen de cellen dan minder goed in, afvalstoffen kunnen er te weinig uit, de boel verzuurt en er komen meer bacteriën. Dit kan aanleiding geven tot allerlei klachten zoals oververmoeidheid, pijn, reuma, fibromyalgie, migraine, MS, Alzheimer en Parkinson. En ook kanker, omdat een zure, microbenrijke en zuurstofarme omgeving het DNA in de celkern ertoe kan aanzetten om het kankerprogramma in werking te stellen. Straling is bijna overal De hoeveelheid elektromagnetische straling om ons heen, ook wel aangeduid als EMS of elektrosmog, is de laatste jaren enorm toegenomen. Stopcontacten en stroomkabels gaven altijd al laagfrequente elektrische velden in huis af, ook wel "vieze stroom" genoemd. Maar door de komst van o.a. transformators, pc's, magnetrons, inductiekookplaten, UMTS-masten, DECT telefoons, bluetooth, slimme meters, WiFi, mobiele telefoons (ref.) en röntgenstraling (o.a. bij de tandarts, CT-scans en mammogrammen) komen we tegenwoordig vrijwel constant in aanraking met straling. In hoeverre dat schadelijk is voor ons lichaam, hangt van verschillende factoren af. Zoals onze weerstand, het soort straling en de afstand tot de bron. Er is al veel onderzoek naar gedaan, maar net als bij veel andere medisch-wetenschappelijke gebieden is dit onderzoek zo vervuild door zogenaamde WC-Eend-wetenschap, oftewel studies die door de industrie zelf betaald en gepubliceerd worden, dat het beeld behoorlijk vertroebeld is geraakt. Als we de gekochte wetenschap negeren, lijkt het inmiddels wel duidelijk dat in ieder geval het gebruik van smartphones het ontstaan van hersentumoren bevordert, vooral bij kinderen. Zo houdt de opkomst van mobieltjes gelijke tred met de toename in hersentumoren die er de laatste jaren te zien is (ref.). Een uitzending van het programma "Zembla" (ref.) liet zien dat als de door de industrie gesponsorde onderzoeken buiten beschouwing gelaten worden, verreweg de meeste studies concluderen dat mobiele telefoons schadelijk zijn en tumoren in de hand werken. Vooral als ze langdurig tegen het hoofd gehouden worden, wat bij bellen vaak het geval is. Een scala aan gezondheidsklachten Dat andere vormen van straling, zoals radioactiviteit, röntgenstraling, medische scans, UV-straling en radiotherapie (bestraling bij kanker) ons DNA beschadigen en kanker in de hand werken, stond al langer vast (ref.). Maar nu komt er steeds meer bewijs dat ook de elektrosmog die dagelijks om ons heen is, schadelijk is voor ons lichaam. Vooral als dat straling is op basis van wisselstroom, wat bij de meeste elektrosmog het geval is. Wisselstroom verandert zo'n 50 keer per seconde van richting en heeft een pulserend effect op onze cellen. Dit werkt storend en zorgt voor een overmaat aan vrije radicalen. Zo is gebleken dat wie in de buurt van sterke stralingsbronnen zoals UMTS-masten woont of er beroepsmatig veel mee in aanraking komt, een verhoogde kans maakt op o.a. leukemie, oogkanker, borstkanker en andere klachten zoals chronische vermoeidheid, hoofdpijn, ontstekingen, concentratie- en gedragsstoornissen bij kinderen, bloeddrukafwijkingen, hartritmestoornissen, depressie (ref.) en zenuwpijn (ref.). Straling verstoort 's nachts de aanmaak van melatonine in de pijnappelklier in ons hoofd, waardoor er slapeloosheid kan ontstaan. Bovendien is melatonine een eersteklas antioxidant, waardoor er minder vrije radicalen opgeruimd worden. Zo lopen onze lichaamscellen dus meer schade op, met mogelijk allerlei (chronische) ziektes tot gevolg, van fibromyalgie tot kanker. Bij vrouwen met borstkanker wordt gemiddeld maar een tiende aan melatonine aangetroffen in het bloed in vergelijking met gezonde vrouwen (ref.). Ook slimme meters (ook wel smart meters genoemd) geven straling af die een ziekmakend effect heeft op mensen, zo is inmiddels al door velen gerapporteerd (ref.). Het veroorzaakt o.a. hoofdpijn en verstoort de nachtrust. Dat er nog geen grootschalig wetenschappelijk onderzoek naar het effect van slimme meters gedaan is en de meeste verhalen hierover vooralsnog als "anekdotisch bewijs" afgedaan worden door de gevestigde orde, doet er niet toe. De ervaringen van mensen zelf zijn immers nog steeds het beste bewijs dat je kunt krijgen. Her en der in Europa worden al maatregelen genomen om de blootstelling van met name kinderen aan elektromagnetische straling te beperken (ref.). Nog niet in Nederland helaas; hier lijkt de overheid liever weg te kijken van de steeds groeiende stapel bewijs dat straling schadelijk kan zijn (ref.).
In hoeverre de permanente aanwezigheid van WiFi schadelijk is, is nog niet helemaal duidelijk. Het elektromagnetische veld dat het menselijk lichaam van zichzelf heeft, ook wel aura genoemd, lijkt bij de meeste mensen sterk genoeg om zich te verweren tegen deze vorm van hoogfrequente straling. Maar WiFi is relatief nog maar zo kort aanwezig in onze maatschappij dat hier nog geen conclusies over de langere termijn over getrokken kunnen worden. Dat geldt ook voor andere vormen van straling die pas de laatste jaren sterk in opkomst gekomen zijn. Wel is al duidelijk dat straling een afbrekend effect kan hebben op het functioneren en de weerstand van onze cellen dat soms jaren kan duren voordat de persoon in kwestie echt klachten krijgt. En dan is het vaak ook meteen te laat; die persoon is dan zo elektrohypersensitief geworden dat hij of zij dan verregaande maatregelen moet nemen om nog normaal te kunnen functioneren, thuis of op de werkplek. Het kan dan zeer lastig zijn om deze stralingsgevoeligheid weer wat af te laten nemen. Een behandeling als magneet(veld)therapie of het slikken van C60 koolstof hebben bij sommige mensen wel resultaat laten zien, maar niet bij iedereen. Hoe om te gaan met straling Er zijn allerlei producten op de markt waarvan beweerd wordt dat het de straling vermindert. Testen (ook door onszelf gedaan) hebben echter uitgewezen dat de meeste daarvan vrijwel niets uithalen. Of het nu gaat om:
Het effect is steeds zo goed als nihil. Straling laat zich niet zo makkelijk tegenhouden. Het gaat vrij makkelijk door muren en vloeren heen (vooral de laagfrequente straling die o.a. afkomt van pc's, stopcontacten, tv's, hoogspanningskabels, spaarlampen en de transformatoren die in veel elektrische apparaten zitten) en heeft maar een klein gaatje in een beschermend omhulsel nodig om toch een grote impact te hebben.
Dwarsdoorsnede van een boom die dicht bij een sterke stralingsbron stond en waarschijnlijk daardoor een tumor ontwikkelde Afstand houden Het beste is om er maar zoveel mogelijk afstand van te houden. Vooral 's nachts, als het lichaam zich herstelt en minder weerstand heeft. Hoewel de meeste mensen nooit serieus last krijgen van elektrohypersensitiviteit, is straling voor geen mens gezond. En zoals gezegd, als de eerste klachten zich beginnen voor te doen, is het vaak te laat om het tij nog te keren. Voorkomen is beter dan blussen, dus het beste is om hierbij proactief te werk te gaan. Hou stralingbronnen in je dagelijks leven zo ver mogelijk bij je vandaan, gebruik netwerkkabels i.p.v. wireless, doe 's nachts je modem uit en zet de schakelaar van je slaapkamer in de stoppenkast omlaag als het even kan. Probeer jezelf zoveel mogelijk te aarden (ref.) en maak af en toe een goede wandeling om even bij te komen van de constante elektrostress in en rond het huis. Daarnaast zijn er verschillende beschermende maatregelen die je kunt nemen: Een speciale anti-stralingsklamboe (ref.) om je bed heen kan hoogfrequente straling vrij goed tegenhouden. Ook een aardingsmat in je slaapkamer of op je werkplek kan helpen, want alles wat geaard is, voert elektrische velden af. Aangezien magnetische velden hieraan verbonden zijn, verdwijnen die ook meteen. De elektrische velden die aangetrokken worden door aardingsmatten gaan wel eerst in de matten zitten voordat ze de Aarde in gaan. Dus voor direct contact met het lichaam zijn ze minder geschikt, omdat dit ontstekingen kan veroorzaken. Gewoon de mat onder je bed leggen is een beter idee. Sommige gevoelige mensen creëren in hun slaapkamer een afgesloten ruimte (bijvoorbeeld een tent) die ze behangen met reddingsdekens . Reddingsdekens hebben een stralingswerende werking, dus ook hier zijn de reacties over het algemeen positief over. Een voordeel hierbij is dat reddingsdekens goedkoop zijn.
Ook het zoveel mogelijk ontharen van het lichaam kan een positief effect opleveren. Haren lijken een geleidende werking te hebben voor straling om het lichaam binnen te kunnen komen, als kleine antennetjes. Wij kennen mensen die voorheen zoveel pijn kregen als ze in een stralingsrijke omgeving kwamen (zoals het openbaar vervoer) dat het bijna niet uit te houden was. Sinds ze zich ontharen zijn ze grotendeels van hun klachten af. Daarnaast lijkt het eten van vlees de gevoeligheid voor straling te verhogen. Dit is misschien te verklaren doordat het verteren van vlees veel lichaamsenergie kost. Het eten van plantaardig voedsel gaat ons spijsverteringssysteem makkelijker af en kost bijvoorbeeld ook minder kankerwerende enzymen zoals trypsine. Mensen die vlees of vis eten, ervaren in de uren daarna vaak een verhoogde elektrosensitiviteit. Vooral tijdens de nachtrust, als de weerstand lager is. Ook het consumeren van suiker lijkt de elektrohypersensitiviteit te verhogen. Dat je ook je mobiel beter niet 's nachts naast je hoofd op je nachtkastje kunt leggen, laat zich raden. Voor mensen met "onverklaarbare" futloosheidsklachten kan het soms al voldoende blijken om simpelweg hun mobieltje 's nachts in een andere kamer te leggen om hun oude energie weer terug te krijgen. Als je celstofwisseling danig verstoord is door een te lage spanning in je cellen kunnen, zoals eerder genoemd, ook magneettherapie of magneetveldtherapie uitkomst bieden. Ook het gebruik van neurolinguïstische technieken als EFT, bijvoorbeeld om 's nachts je weerstand hoger te houden, kan soms verrassend goede resultaten opleveren. Hetzelfde geldt voor het volgen van een cursus Schumann Resonantie . Daarnaast zijn er nog verschillende maatregelen die je kunt nemen, thuis of op je werkplek. Zoals de muren verven met koolstofverf (koolstof heeft een stralingsabsorberende werking), stralingswerend gaas aanbrengen, behang, raamfolie, noem maar op. Er staan hele websites vol mee. Het nadeel hiervan is dat deze oplossingen vaak vrij duur en ingrijpend zijn, en het succes ervan wisselt per persoon. Maar dat geldt eigenlijk voor de meeste oplossingen. Net als bijvoorbeeld bij kanker, psychische aandoeningen en allergieën is elektrohypersensitiviteit vaak heel persoonlijk van aard en verschilt de beste aanpak van mens tot mens. Verschillende dingen uitproberen en hierbij zoveel mogelijk op je gevoel afgaan, levert vaak het beste resultaat op.
Referenties (ref.)
Geholpen met deze informatie? © KankerVerslagen.nl | 9 november 2024 | Contact |