GEZOND DIEET Wie eenmaal tot het inzicht gekomen is dat de sleutel tot genezing van kanker niet in de vaak schadelijke conventionele therapieën ligt die zich enkel richten op symptoombestrijding (het verkleinen van tumoren), maar juist in het optimaliseren van het eigen afweersysteem en celmilieu, zal zich verbazen hoeveel methodes daarvoor beschikbaar zijn. Vooral als je één van de allerbelangrijkste factoren bestudeert die de terugkeer van een goede gezondheid bevorderen: de voeding (ref.). De lijst van gezonde producten die kanker tegengaan, ondersteund door onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek, is enorm (ref.). Simpel samengevat zou je bijna kunnen zeggen dat alles wat Moeder Natuur gemaakt heeft om mens en dier te voeden wel een bepaalde anti-kankerwerking heeft (ref.), en dat bijna alles wat in de supermarkten ligt met een waslijst aan ingrediënten op de verpakking, het tegenovergestelde effect heeft (ref.). Vooral GMO's (genetisch gemanipuleerd voedsel), frisdrank, plantaardige oliën (ref.), industrieel gekweekte zalm (ref.), voedsel uit blik (ref.) en producten met geraffineerde suiker of glucosestroop (ref.) erin zijn superslecht. Niet voor niets is kanker onder inheemse volken over de hele wereld, die een volledig natuurlijk dieet volgen, een vrijwel niet-voorkomende ziekte. En dat niet alleen, ook darmontstekingen, allergieën, tandbederf, psychoses, infectieziekten, hart- en vaatziekten en andere chronische of degeneratieve ziekten komen er nauwelijks voor (ref.). In bewerkt voedsel zitten vaak stoffen die niets in een mensenlichaam te zoeken hebben, zoals restanten van pesticiden en kunstmest, hormoonverstoorders, geur-, kleur- en smaakstoffen, stabilisatoren, conserveermiddelen, stoffen die de bereiding versnellen, smaakversterkers en stoffen die vanuit de plastic verpakking in het voedsel trekken, zoals weekmakers en microplastics (ref.). Hetzelfde geldt voor kunstmatige zoetstoffen zoals aspartaam, sucralose en sacharine (ref.). De farma en voedingsindustrie zijn dol op dit soort zogenoemde "natuur-identieke" stoffen, dus stoffen die in een laboratorium gemaakt worden en qua uiterlijk op natuurlijke moleculen lijken. Want die zijn patenteerbaar en de natuurlijke varianten niet. De uitwerking op ons lichaam is echter totaal anders. Ze hebben geen levenskracht, zetten andere - of géén - receptoren op onze cellen in werking en onze darmflora weet zich er geen raad mee (of gaat er dood van). Ze worden vaak gemaakt van koolteer of aardolie. Een "natuur-identieke" stof lijkt net zoveel op de natuurlijke variant als een kunstplant op een echte plant. Daarom zeggen vooruitstrevende gezondheidsspecialisten in Amerika ook wel: "If man made it, don't eat it". Gezonde voeding telt niet meer mee in onze zorg Helaas hoef je met vragen over de invloed van een gezond dieet op ziekte niet aan te kloppen bij het reguliere medische circuit. Hoewel hier vaak prima mensen werken die het beste voor hebben met hun patiënten, weten ze er simpelweg bijna niets vanaf. Tijdens de gehele studie medicijnen wordt er hooguit een paar uurtjes aandacht aan besteed, verder gaan vrijwel alle lessen over welke ziektes er bestaan en wat voor (chemische) medicijnen je daarvoor dient voor te schrijven. Ook op opfriscursussen en in medische vakbladen komt het onderwerp voeding vrijwel niet aan bod. Dit is te wijten aan de bijna allesoverheersende invloed van de commerciële farma, die niets te winnen heeft bij het promoten van gezonde voeding, op het medische systeem. Met als gevolg dat de aloude eerste regel van Hippocrates, de grondlegger van de moderne geneeskunde, "Laat uw voeding uw medicijn zijn en uw medicijn uw voeding" nu nergens meer terug te vinden is in de zorg (ref.). Is dit misschien waarom de klassieke Eed van Hippocrates in 2003 werd geschrapt als traditionele afsluiting van de artsenopleiding? (ref.) Hoe dan ook, het valt te betreuren. Voor de patiënten, maar ook voor de artsen zelf. Want die zijn net zozeer gebaat bij goede informatie over het onderhouden van hun gezondheid (ref.). In ziekenhuizen zie je hierdoor vandaag de dag de gekste dingen gebeuren op het gebied van voeding. De patiëntenmaaltijden die er geserveerd worden zijn verre van gezond. Er worden zelfs vrolijk Marsrepen en M&M's als tussendoortjes uitgedeeld, zelfs aan kankerpatiënten (ref.). Iedereen die iets afweet van de relatie tussen suiker en tumorgroei, snapt dat dit het herstel niet bepaald zal bevorderen (ref.). "Ik werd bijna van de studie geneeskunde af getrapt toen ik suggereerde dat artsen ook wat eens wat meer over voeding zouden mogen leren. De decaan zei: "Als je iets over voeding wilt leren, ga je maar voedingskunde studeren."" - Dr. William Courtney, Amerikaans arts (ref.) Maar dit gebrek aan kennis zal in de praktijk toch wel gecorrigeerd worden door voedingsdeskundigen en diëtisten die ervoor doorgeleerd hebben, zou je denken? Helaas, de reguliere opleidingen op dit gebied lijken al net zo beïnvloed door de industrie als de medische opleidingen. Tijdens de hele studie Voeding en Diëtetiek bijvoorbeeld wordt er maar één dagdeel besteed aan vitaminen en mineralen. De rest van de colleges worden voornamelijk georganiseerd door voedingsreuzen als Unilever en Campina om hun producten aan te prijzen. Ware kennis over voeding en gezondheid is dus maar zeer spaarzaam aanwezig binnen het reguliere circuit. Onveranderd belangrijk Gelukkig zijn we zelf nog steeds helemaal vrij om te bepalen wat we eten, en hebben we daar dankzij het enorme aanbod van voedsel in ons land ook alle mogelijkheden toe. De voornaamste ingrediënten van een gezond dieet zijn nog steeds dezelfde als ze de afgelopen honderdduizend jaar ook geweest zijn: vitaminen en mineralen, zo gevarieerd mogelijk. Vooral calcium en magnesium zijn superbelangrijk. Calcium vormt een relatief groot deel van het menselijk lichaam, wel een paar procent. Dit mineraal speelt een rol in heel veel biologische functies, waaronder de stofwisseling en de zuurgraad van het lichaam. Wat water is voor vuur, is calcium voor zuur. Zuren beroven onze lichaamsvloeistoffen van zuurstof, dus hoe meer calcium, hoe meer zuurstof, en dus hoe minder kans op kanker en andere degeneratieve ziekten. Ook zorgt calcium voor de elektrische energie die het hart nodig heeft om te kunnen slaan en voor de spieren om te bewegen. Daarnaast is het onmisbaar bij de celdeling (DNA-replicatie). Organisch leven is dus überhaupt niet mogelijk zonder calcium (ref.). Calcium zit vooral veel in o.a. zaden, kaas, yoghurt, bonen en amandelen (ref.). Melk is een minder goede manier om calcium binnen te krijgen. Magnesium wordt door sommigen wel het op twee na meest essentiële element voor het menselijk lichaam genoemd (na zuurstof en water) (ref.). Je treft het aan in iedere cel van je lichaam. Net als calcium speelt het een rol bij talloze celprocessen, zoals de energieproductie en de bouw van enzymen. Daarnaast hebben spieren en zenuwen het nodig voor hun werking en helpt het onze botten om hun stevigheid te behouden. Ook is magnesium nodig voor de aanmaak van hormonen. Als je te weinig magnesium binnenkrijgt, voel je je vaak sneller moe, krijg je eerder kramp en hoofdpijn en slaap je slechter. Als het te lang duurt, kun je last krijgen van geïrriteerde zenuwen, hartritmestoornissen en maagkrampen (ref.). Gezond voedsel waarmee je een magnesiumtekort weer kunt aanvullen zijn bijvoorbeeld noten, volkoren granen, Keltisch zeezout en groene groenten zoals postelein, spinazie en erwten. In de meeste van deze producten zit ook veel calcium, en dat is logisch, want deze twee mineralen functioneren beter in elkaars aanwezigheid. Liever geen supplementen De synergie die calcium en magnesium met elkaar hebben, en trouwens ook talloze andere stofjes onderling, is een belangrijke reden om vitaminen en mineralen uit organisch voedsel te prefereren boven supplementen. Supplementen zijn immers door mensen gemaakt en kunnen stofjes missen waar het hoofdingrediënt juist een goede synergie mee heeft. Daarnaast moet je je van supplementen altijd maar afvragen of ze wel helemaal zuiver gemaakt zijn. Zo vermelden sommige supplementen op de verpakking dat er "calcium" in zit, maar in werkelijkheid is het dan vermalen kalk. En dat is iets heel anders. Natuurlijke mineralen hebben een ionische werking. Ionen zijn atomen of moleculen met een elektrische lading. Bij een overschot aan elektronen (die altijd negatief geladen zijn) is de lading negatief en bij een tekort aan elektronen is die positief. In het geval van calcium is er sprake van een negatieve lading. Dat doet veel goeds voor het lichaam, want die beschikbare negatief geladen elektronen maken bijvoorbeeld positief geladen vrije radicalen, die vrijkomen bij het energieverbrandingsproces, onschadelijk. Elementale stoffen zoals vermalen kalk, dat op calcium lijkt, hebben die elektrische lading echter niet. Dat zet zich in het lichaam alleen maar vast aan de botten en kan nier- en galstenen veroorzaken (ref.). De laatste jaren zijn steeds meer grote voedingsconcerns en farmaceuten zich gaan bemoeien met de snel groeiende supplementenmarkt (ref.). De gezondheid van de consument staat bij zulke multinationals niet voorop; bij hen draait het vooral om zo goedkoop mogelijk produceren en zo duur mogelijk verkopen. Met alle gevolgen van dien voor hun producten. Zo worden de meeste vitaminen in supplementen tegenwoordig "natuur-identiek" op chemische wijze geproduceerd. Sommige Amerikaanse vitaminenpillen worden zelfs gemaakt uit afval van de olie-industrie. I.p.v. de gezondheid te ondersteunen worden die door het lichaam juist als giftig beschouwd en zo snel mogelijk naar buiten gewerkt (ref.). Puur natuur De beste producent van gezonde voeding ter wereld is en blijft Moeder Natuur. Haar producten bevatten het grootste en meest gevarieerde aanbod aan vitaminen en mineralen, dus eet die zoveel mogelijk (ref.). Vooral fruit, noten, groente en zaden. Alleen al in vers fruit zitten zoveel voedingsstoffen dat het menselijk lichaam bijna niets anders meer nodig heeft (ref.). Behalve het versterken van je afweersysteem werkt fruit ook nog op een andere manier goed tegen kanker, omdat het enzymen bevat die de laag eiwitten waarmee kankercellen zichzelf beschermen, afbreken. Hoe groter het aandeel fruit in je dieet, hoe moeilijker kankercellen het krijgen om te overleven (ref.). "De oorzaak van elke ziekte, elke aandoening en elke kwaal is terug te voeren op een tekort aan mineralen." - Dr. Linus Pauling (1901 – 1994), Amerikaans scheikundige en tweevoudig Nobelprijswinnaar (ref.) Sommige instanties waarschuwen de laatste jaren dat je door veel fruit(-sap) te consumeren teveel suiker binnen kunt krijgen. Maar dit soort beweringen zijn meestal gestoeld op wetenschappelijk onderzoek van twijfelachtige origine. Afgewerkte tafelsuiker en natuurlijke fruitsuikers hebben namelijk een totaal verschillende uitwerking op het menselijk lichaam. De ene ondermijnt ons afweersysteem en verzwakt onze cellen, de andere versterkt ze juist en geeft ze energie (ref.). Groente en fruit kunnen vaak het beste gegeten worden zoals de natuur ze aandient. Dus niet gekookt, gebakken, gefrituurd, vermalen, gejuiced of anderszins bewerkt. Want bewerking kan de synergie van de werkzame stofjes verstoren en verhitting kan vitaminen en mineralen afbreken. Natuurlijk zijn groene smoothies en sappen nog steeds gezond (ref.), maar als je natuurproducten niet kauwt worden er ook geen goede enzymen aangemaakt door de speekselklieren die helpen om het voedsel af te breken. Rauwkost of bijvoorbeeld een heerlijke fruitsalade zijn een beter idee. Ook de zogenaamde spoorelementen vind je het meest in natuurlijke voeding. Spoorelementen zijn mineralen zoals ijzer, jodium, zink, koper en selenium waar het lichaam minder van nodig heeft dan van 'gewone' mineralen als calcium, magnesium, kalium en natrium. Maar ze zijn evengoed onmisbaar (ref.). Noten bevatten eveneens een schat aan voedingsstoffen. Net als zaden en eieren zijn noten door Moeder Natuur bedoeld als start voor een nieuw leven. Dus logisch dat ze tjokvol met nuttige stofjes zitten. Niet voor niets verzamelen o.a. hamsters en eekhoorns ze graag in de herfst om de winter goed door te komen. Bovendien zijn ze vaak ook nog eens goed beschermd tegen schadelijke microben en andere ziektekiemen door hun harde schil, dus al met al een ideaal pakketje nutriënten.
De best beschermde noot ter wereld is waarschijnlijk de paranoot, ook wel Braziliaanse noot genoemd (ref.). Ze groeien aan een grote boom in Zuid-Amerika die wel 50 m hoog kan worden. Niet alleen zijn ze beschermd door hun eigen keiharde schil, ze zitten ook nog eens met groepjes van 10 - 25 stuks in een soort kokosnoot Gifvrij Het spreekt voor zich dat je bij al je voeding beter kunt kiezen voor de biologische variant, dus zonder de aanwezigheid van pesticiden, fungiciden etc. Niet alleen omdat gif schadelijk is, maar ook omdat gewassen die niet bespoten worden, zichzelf moeten beschermen tegen bedreigingen van buitenaf. Ze maken dan meer zogenaamde fytoalexinen aan, dit zijn plantaardige afweerstoffen die het gewas beschermen tegen o.a. schimmels, bacteriën, virussen, UV-licht en insecten. Deze afweerstoffen werken in ons lichaam als krachtige antioxidanten. Bij de groep fytoalexinen die salvestrolen genoemd worden, is bovendien een belangrijke anti-kankerwerking geconstateerd: in de aanwezigheid van deze stofjes komt de apoptose, de geprogrammeerde celdood die uitgeschakeld is in tumorcellen, weer op gang (ref.). Dat komt omdat salvestrol een reactie aangaat met een bepaald enzym dat alleen in kankercellen voorkomt, CYP1B1 genaamd (ref.). Bij die reactie komen toxines vrij, waardoor de cel van binnenuit vergiftigd wordt. Salvestrolen komen vooral in rijp fruit voor. Behalve deze nuttige eigenschappen bevatten biologisch gekweekte gewassen vaak ook meer vitaminen en mineralen dan niet-biologische.
Het verschil in mineraalgehaltes tussen organische en industrieel gekweekte gewassen (Bron: boek "Op je gezondheid" door Dr. Hans Moolenburgh) Het vinden van de gezondste producten kan soms wel wat zoekwerk opleveren, want er wordt behoorlijk gesjoemeld door de voedingsindustrie als het om etiketten en labels gaat. Van bewerkt voedsel was dit al langer bekend (ref.). Je hoeft maar een aflevering van het tv-programma "De Keuringsdienst van Waarde" te bekijken om te zien wat we bedoelen. Als er bijvoorbeeld "natuurlijk aroma" op de verpakking staat, is het vrijwel zeker dat er uitscheidingsproducten van genetisch gemanipuleerde gisten als smaakstof gebruikt zijn (ref.). Niet bepaald "natuurlijk" dus. Ook met schadelijke E-nummers worden er door fabrikanten allerlei woordspelletjes gespeeld, vermoedelijk om het steeds bewuster kiezende publiek te misleiden. Het beruchte E-nummer 621 (ref.) wordt bijvoorbeeld onder zoveel namen aangeduid dat het voor de consument bijna ondoenlijk is om alles nog te onthouden: mononatriumglutamaat, MSG, glutamaat, glutamaatzuur, plantaardige gehydrogeneerde oliën en vetten, gehydrogeneerde eiwitten, gelatine, calcium- of natriumcaseinaat, toegevoegde gist, gistextract en monokaliumglutamaat, om er maar eens een paar te noemen. Dat overheden tot nu toe geen maatregelen nemen om dit soort dubieuze praktijken te verbieden, geeft ook te denken. Wat dat betreft verrichten lobbyisten, die vaak de enige beroepsgroep zijn die vrijelijk mogen binnenlopen bij ministeries en fractiekamers in de Tweede Kamer, goed werk voor hun opdrachtgevers. "De voedingsmiddelenindustrie is niet bezig met onze gezondheid. Hun motto is dat van het bedrijfsleven: geld verdienen, een grotere marge halen. Het zou fijn zijn als ik vertrouwen had in onze voedselautoriteiten als tegenwicht, maar helaas, dat heb ik niet. Totaal niet. Onafhankelijke wetenschap is ook al schaars. Het is zorgelijk om te ontdekken dat de veiligheid van veel aan ons eten toegevoegde stoffen slechts gebaseerd is op aannames en schattingen. Vaak is de basisinformatie meestal ook aangedragen door de levensmiddelenproducenten zelf. Blijkbaar zullen we de controle zelf moeten doen." - De Britse onderzoeksjournaliste Joanna Blythman ging undercover in de voedselindustrie en schreef er een boek over, "Slik je dat?" geheten Gezien de groeiende populariteit van biologisch voedsel en dus de winsten die daarmee te behalen zijn, passen voedselproducenten soms trucs toe om het product als "biologisch" betiteld te krijgen, ook al zijn ze dat niet (helemaal). Zo kunnen producten die in biologische winkels aangeboden worden, zoals rozijnen of rijst- of sojaproducten (ref.), soms wel degelijk nog bespoten of genetisch gemanipuleerd zijn, of zware metalen bevatten (ref.). Bovendien worden biologische producten die per schip uit andere werelddelen in Europa ingevoerd worden, vaak eerst met gamma-straling behandeld, zogenaamd "om schadelijke microben te doden". Er is echter nog maar weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van dergelijke grote doses straling op voedsel.
Voormalig huisarts uit Haarlem Hans Moolenburgh, die zelf onderzoek deed naar zulke praktijken, vertelde hierover: "Alle kruiden en voeding - hoe goed ze ook zijn - die intercontinentaal verscheept worden, dus die uit Zuid-Amerika komen of waar dan ook, gaan door de bestralingsmachine. Dan blijft er niets meer van over. En dan zeggen ze: deze kruiden zijn veilig gemaakt met wat ioniserende stralen. Maar dat is een bestralingsmachine met de kracht van 30 miljoen röntgenfoto's in één keer. Wat u eet, is een mummie die bovendien nog vol zit met kankerverwekkende stoffen. Als er iets van "ioneserende stralen" op de verpakking van een product staat, weet je dat het door de bestralingsmachine gegaan is en dat je met een giftig product te maken hebt." (ref.) Als je de mogelijkheid hebt om biologische producten lokaal te kopen of ze zelf te kweken in je (volks-)tuin, zijn dat vaak de beste manieren om aan je voeding te komen. "Echte voeding draagt geen etiket. Meer dan 80% van wat er nu in de schappen ligt, bestond 100 jaar geleden nog niet. Laten we vooral kiezen voor voedsel dat onze overgrootoma nog zou herkennen, dan zijn we al een flink stuk op de goede weg." - Juglen Zwaan, orthomoleculair therapeut Trek Zoals eerder opgemerkt: luister bij het samenstellen van een gezond dieet vooral goed naar je eigen lichaam. Natuurlijk is er van alles wetenschappelijk onderzocht, maar we snappen nog lang niet alles van de uitwerking van voedsel op onze gezondheid. Vooral de eerdergenoemde synergie die sommige stofjes met elkaar hebben om een bepaald effect te creëren, is een wetenschappelijk gebied waar waarschijnlijk nog heel wat te winnen valt. Zo werd recentelijk nog ontdekt dat het ursolzuur uit appelschillen in combinatie met de resveratrol uit blauwe druiven kankercellen belet om het aminozuur glutamine op te nemen. Zonder dit aminozuur kunnen ze niet groeien (ref.). Ons DNA bevat een enorme database aan informatie die de mensheid door de geschiedenis heen opgebouwd heeft. Hierdoor weet ons lichaam wat er nodig is bij een bepaalde kwaal. Het laat je dit merken door je ergens trek in te geven, soms zelfs in iets wat je normaal gesproken helemaal niet lekker vindt. "Als ik eerlijk ben moet ik bekennen dat hoe meer ik leer over gezondheid, hoe minder ik eigenlijk nog met stelligheid iets kan beweren. Het probleem is dat er altijd voors en tegens zijn. Over elk voedingsmiddel kan iets goeds of slechts gezegd worden. En al voelt het voor de een fantastisch, voor de ander kan het weer totaal anders uitpakken. Ik weet dat het bij fruitariër Julia Kang niet bij één banaan per dag blijft, terwijl als ik meer dan een banaan per dag ga eten ik mijn spijsvertering overhoop gooi. Je zult zelf moeten aanvoelen welke voedingsmiddelen bij jou passen. Nou ja, je snapt het wel. Goed of slecht is voor iedereen weer anders." - Juglen Zwaan, orthomoleculair therapeut Niet voor niets passen veel mensen die de diagnose kanker krijgen uit zichzelf al hun eetpatroon aan, of ze er nu een alternatieve behandeling bij gaan volgen of niet. Ze voelen wel aan dat in hun voeding ook (een deel van) de oplossing kan liggen. Dus dan gaan ze vaak het reguliere circuit in terwijl ze tegelijkertijd ook gezonder gaan eten. Dit laatste wordt echter nergens geregistreerd in het ziekenhuis, net zo min als alternatieve therapieën daar bijgehouden worden. Met als gevolg dat wanneer de patiënt beter wordt, dit dan aan de conventionele behandeling toegeschreven wordt, terwijl het in werkelijkheid een heel andere oorzaak kan hebben. Gezond menu Wat zijn al die gezonde producten dan die je kunt eten om kanker tegen te gaan? Zoals gezegd, het is bijna onmogelijk om een volledige lijst op te stellen. De website GreenMedinfo.com heeft een overzicht samengesteld van duizenden studies naar niet minder dan 800 verschillende natuurlijke producten en stofjes die hun nut bewezen hebben bij de bestrijding van kanker. Via de zoekfunctie op het medisch-wetenschappelijk forum PubMed zijn er zelfs nog meer te vinden. Voor wie niet genoeg tijd heeft om die allemaal te bestuderen, zullen we op deze pagina een beginnetje maken. Uiteraard werken al deze zaken ook goed ter preventie van tumorgroei, dus ook voor niet-kankerpatiënten zijn ze van harte aan te bevelen. Anti-kankervoeding is grofweg in drie categoriën te verdelen:
Het immuunsysteem versterken Zoals we eerder schreven, het immuunsysteem is het enige wat alle kanker uit je lichaam kan opruimen en tumoren tot de laatste cel kan afbreken. Verschillende factoren, met name een overmaat aan gif en stress, kunnen er echter toe leiden dat het afweersysteem verzwakt raakt en de groei van tumoren niet langer kan stoppen. Het is dus zaak voor kankerpatiënten om de oorzaken van de tumorgroei zoveel mogelijk weg te nemen en het immuunsysteem te versterken. De volgende voeding kan daarbij helpen: - Tomaten. "Tomaten zijn zó gezond dat er een land naar ze vernoemd zou moeten worden!" riep talkshowpresentatrice Oprah Winfrey ooit. Terecht, want behalve veel voedingsstoffen en antioxidanten die onze cellen beschermen tegen vrije radicalen, zorgen tomaten ook voor een verhoogde aanmaak van het eiwit adiponectine in onze vetcellen. Adiponectine zorgt er o.a. voor dat het suiker- en vetgehalte in ons bloed niet te hoog wordt, wat anders tot kankervorming zou kunnen leiden (ref.). - Paardenbloem. Maar weinig mensen die paardenbloemen zien staan in hun tuin of een grasveld, zullen bedenken dat ze op dat moment tegen één van de krachtigste anti-kankermedicijnen ter wereld aankijken. Dit plantje is echter eetbaar van top tot wortel en is zeer gezond. Zelfs de gele bloem en het witte sap dat uit het stengeltje komt wanneer je hem plukt, zijn goed voor je. En hoe, want de helende eigenschappen van de paardenbloem zijn door de eeuwen heen bij tal van aandoeningen gebruikt. Het werkt ontgiftend, bevordert de spijsvertering en verlicht gal-, nier- of leverproblemen (ref.). Behalve voedingsstoffen als kalium, ijzer en vitamines bevat paardenbloem ook een stofje genaamd taraxine. Deze bitterstof, die vooral in de wortel aanwezig is, versterkt je bloed en je afweersysteem. Meerdere mensen die aan een dieet met paardenbloemwortel begonnen, vertelden hoe ze zich steeds beter gingen voelen en hun klachten langzaam maar zeker zagen verdwijnen. Zelfs kanker. George Cairns, een Amerikaanse boer die zijn longkanker overwon met paardenbloemwortel, zegt: "'s Ochtends heb ik een aantal paardenbloemwortels uitgegraven en begon ik het voor te bereiden. Ongeveer een week later begon ik het te nemen. Drie weken later was de pijn in mijn rug en zij weg en mijn ingewanden voelden beter aan. Ruim vijf maanden later konden ze helemaal geen kanker meer vinden." (ref.) Op één of andere manier lijken de wortels het meest geneeskrachtig als ze net gedroogd zijn. Je mag de aarde ervan afvegen, maar ze niet wassen. Als je ze gedroogd hebt, bijvoorbeeld onder een lamp of in de zon, zijn ze 'gebruiksklaar' wanneer ze knappen als je ze buigt. Dit is meestal na ongeveer een week. Dan kun je erop kauwen (de smaak heeft wel iets weg van zoethout), er thee van maken (ref.) of er poeder van malen. Dat laatste mag niet machinaal gebeuren, maar moet handmatig. De reden hiervan is nog niet helemaal duidelijk, maar het komt ook bij andere natuurgeneesmiddelen voor. De werking van wietolie is bijvoorbeeld ook stukken beter wanneer de wiet handmatig gemalen is dan wanneer je het door de koffiemolen gehaald hebt. Wellicht heeft het te maken met het bewustzijn dat aanwezig is in alles wat er bestaat. Vervolgens kun je dagelijks een half theelepeltje paardenbloempoeder door een kopje water of vruchtensap mengen en dat opdrinken. Paardenbloem werkt als een stille kracht die geruisloos zijn gang gaat en je langzaam maar zeker weer beter laat voelen. - Mariadistel is net als paardenbloem een sterk kankerremmende plant die je gewoon in je achtertuin of in de berm kunt vinden. Behalve een krachtige ontgifter is mariadistel op meerdere manieren goed voor je gezondheid. Het bevat een uiterst heilzaam stofje dat silibine genoemd wordt en dat niet alleen fungeert als antioxidant, maar ook kapotte cellen opruimt of herstelt. Hierdoor heeft het o.a. al bij problemen met de lever, galblaas, spataderen, despressies en pijnlijke menstruaties al opmerkelijke resultaten geboekt. Maar ook kankercellen luisteren naar silibine en stoppen met delen zodra dit stofje ingenomen wordt, bijvoorbeeld via thee of in poedervorm door het eten (ref.). - Aloë Arborescens / Aloë Vera. Het sap uit het dikke blad van de aan elkaar verwante vetplanten Aloë Arborescens en Aloë Vera bevat meer dan 200 plantaardige stoffen die ons lichaam versterken. Zoals enzymen, vitaminen, eiwitten, aminozuren, mineralen, monosaccharide-oliën, polysacchariden, anthraquinone bestanddelen en nog een heleboel moeilijke woorden. Ze ontgiften het lichaam, vernieuwen het bloed en ondersteunen het immuunsysteem (ref.). De Canadees/Duitse natuurgenezer en schrijver Andreas Moritz schreef over de Aloë-planten: "Het sap van Aloë Vera dat wordt ingenomen blijkt aantoonbaar effectief in bijna alle kwalen, waaronder kanker, hartstoornissen en AIDS. In feite is er nagenoeg geen enkele ziekte of gezondheidsprobleem waarbij Aloë Vera niet succesvol is gebleken." - Groene thee. Groene thee zit vol met polyfenolen (plantaardige componenten) die de groei van bloedvaten in tumoren tegengaan, ook wel angiogenese genoemd. Daarnaast zijn het krachtige antioxidanten en activeren ze mechanismen in de lever die toxines uitscheiden. Eén van de belangrijkste polyfenolen is een stofje dat EGCG (een afkorting van epigallocatechine galaat) heet (ref.). Dit stofje is een uitzonderlijk sterke antioxidant en zet uitgeschakelde anti-kankergenen in kankercellen ertoe aan om weer actief te worden. Zo sterven de cellen af of worden ze weer normale cellen. EGCG gaat bovendien de veroudering van ons lichaam tegen. Andere goede bronnen voor polyfenolen zijn o.a. druiven, bessen, granaatappels, kruiden, wijn, olijfolie, rooibosthee, noten en groente (ref.). - Essiac thee / Flor Essence. De Ojibwa-indianen in Noord-Amerika zagen dat als een dier een tumor had, het instinctief bepaalde kruiden begon te eten. Dit pasten ze vervolgens succesvol toe bij zichzelf. Het ging om vier verschillende kruiden: kliswortel, schapenzuring, rode iep en Turkse rabarberwortel.
Deze kennis kwam aan het begin van de vorige eeuw bij een Canadese verpleegster terecht, genaamd Rene Caisse ("Essiac" is Caisse omgedraaid) (ref.). Zij maakte een thee van deze kruidenmix begon er gratis kankerpatiënten mee te behandelen in Toronto, Canada. Hiermee had ze zoveel succes, dat het plaatsje waar ze woonde haar een eigen ziekenhuis gaf. Er kwamen duizenden Amerikanen de grens over om hulp te zoeken bij haar, soms zelfs per ambulance. Een paar maanden later keerden ze dan vaak helemaal gezond weer terug. Dit was tegen het zere been van de Amerikaanse en Canadese farma, die net bezig waren om het medische systeem naar hun hand te zetten. Er werd een lastercampagne tegen Caisse opgezet, de autoriteiten werden onder druk gezet en uiteindelijk werd het ziekenhuis gesloten (ref.). Op haar begrafenis in 1978 verschenen honderden voormalige kankerpatiënten die ze gedurende tientallen jaren genezen had. Gelukkig bleef de formule van haar thee bewaard en gingen geneeskundigen over heel de wereld door met haar werk. Later bleek dat de originele kruidenmix die de Ojibwa-indianen gebruikten, nog vier andere kruiden bevatte: kelp, rode klaver, gezegende distel en waterkers. Die werden vervolgens ook nog aan het recept toegevoegd om het geheel nog potenter te maken. Deze nieuwe mix wordt meestal "Flor Essence" genoemd (ref.). Behalve dat de kruidenmix het afweersysteem versterkt heeft het ook een ontgiftende werking, vandaar dat sommige gebruikers in het begin melding maken van wat koorts of misselijkheid (ref.). - Knoflook, uien, prei, eslook en bieslook. Deze gewassen helpen allemaal bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel, waardoor de insulineafscheiding en daarmee de groei van kankercellen vermindert. Daarnaast hebben ze een kankerremmend effect laten zien bij o.a. dikke darm-, borst-, long- en prostaatkanker (ref.). - Paddestoelen, die eigenlijk grote schimmels zijn, staan al sinds mensenheugenis bekend om hun geneeskrachtige eigenschappen. Via hun schimmeldraden halen ze voedingsstoffen uit de grond of de boom waarop ze groeien, waardoor ze vaak tjokvol nuttige stofjes zitten. Zo stimuleren o.a. de paddenstoelsoorten shiitake, crimini, portobello en oesterzwammen de aanmaak en activiteit van immuuncellen in ons lichaam. De chaga paddenstoel (ref.), ook wel berkenweerschijnzwam genoemd, bevat betulinezuur (ref.), een stof die tumorcellen doodt, maar gezonde cellen met rust laat. Reishi paddenstoelen bevatten onder meer polysacchariden en triterpenen die een bewezen anti-kankerwerking hebben (ref.). Deze helende polysacchariden worden ook veel aangetroffen in het elfenbankje (ref.), dat bovendien een ontgiftende werking heeft. Cordyceps paddenstoelen bevatten een stof genaamd cordycepin, waarvan aangetoond is dat het de celdeling van kankercellen tegengaat en de celdood (apoptose) bevordert (ref.). Een medische behandeling met paddestoelen wordt ook wel mycotherapie genoemd (ref.). - Kruisbloemige groenten. Kool, spruitjes, broccoli en bloemkool bevatten krachtige anti-kankermoleculen (ref.). Veel daarvan gaan echter verloren in het kookproces. Dus stoom ze alleen even kort of roer ze snel door een beetje hete olijfolie als je de anti-kankerwerking optimaal wilt benutten. - Groente en fruit met carotenoïden. Wortelen, yamswortel, zoete aardappelen, pompoenen, tomaten, abrikozen, bieten en alle felgekleurde groenten en fruit bevatten moleculen genaamd carotenoïden, die een antioxiderende en kankerwerende werking hebben. Vitamine A, dat door het lichaam gecreëerd kan worden uit carotenoïden, en de carotenoïde lycopeen hebben het vermogen om de groei van agressieve kankers te remmen. - Kruiden en specerijen. Rozemarijn, salie, tijm, oregano, basilicum, komijn, saffraan, kaneel en munt zijn allemaal zeer gezond. Ze zijn bijvoorbeeld vaak rijk aan essentiële oliën van de tarpeenfamilie. Die verminderen de verspreiding van kankercellen door het blokkeren van de enzymen die ze nodig hebben om door het omliggende weefsel heen te groeien (ref.). Maar ook vrijwel alle andere kruiden kunnen wel iets goeds doen voor een (ziek) lichaam. Ze bevatten vaak antioxidanten en polyfenolen zoals rozemarijnzuur die helpen tegen ontstekingen (ref.). Ontstekingen kunnen de voorlopers zijn van kankervorming. Gedroogde kruiden zijn vaak perfect om een krachtige, helende thee van te trekken. Daar wordt o.a. in de Chinese kruidengeneeskunde veel gebruik van gemaakt, als onderdeel van de Traditionele Chinese geneeskunde (vaak aangeduid als TCM, oftewel Traditional Chinese Medicine). Meer dan duizend studies hebben laten zien dat gemiddeld maar liefst 85% van de TCM-gebruikers een afname van kankersymptomen ervoer, vooral pijn. Bij zo'n 70% werden betere overlevingscijfers geconstateerd en bij ruim 35% een slinking van de tumor. Ook alle andere kankerstatistieken lieten een verbetering zien (ref.). Als er één plantenfamilie de benaming "Moeder Natuur's Medicijnkastje" verdient, dan is het wel de kruidenwereld. Er bestaan meer dan 100 soorten kruiden, dat is te veel om hier allemaal stuk voor stuk te behandelen. Een bezoek aan een kruidengenezer of fytotherapeut kan je heel wat wijzer maken.
Alleen Sint-janskruid willen we hier nog even apart bespreken, omdat met name dit kruid vaak genoemd wordt door o.a. oncologen als Complementaire en Alternatieve Geneeswijze (CAG) die vermeden zou moeten worden bij gebruik van reguliere medicijnen of chemo. Het zou de werking daarvan namelijk tenietdoen. Afgezien van de vraag of je überhaupt wel chemo zou moeten nemen bij kanker, wordt hier echter maar het halve verhaal verteld. Dat werkzame stofjes zoals hypericinen in Sint-janskruid de effecten van farmaceutische middelen tegen kunnen gaan, klopt tot op zekere hoogte wel (ref.), omdat ze de aanmaak van enzymen als CYP3A4 (ref.) en CYP2C9 (ref.) in het lichaam stimuleren. Deze enzymen breken lichaamsvreemde stoffen - zoals die in medicijnen zitten - af, met name in de lever. Ze doen dit echter alleen maar om het lichaam te beschermen tegen eventuele schadelijke effecten. Wat meestal onvermeld blijft is dat een kruid als Sint-janskruid werkelijk een pakhuis van nuttige stofjes is zoals antioxidanten, voedingsstoffen (ref.) en stofjes met moeilijke namen als naftodiantronen (waaronder de hierboven genoemde hypericinen ook vallen). Die hebben op allerlei verschillende manieren een gunstige uitwerking op het lichaam - inclusief uitwerkingen zoals bedoeld door het farmaceutische middel! Sint-janskruid kan reguliere medicijnen dus enerzijds gedeeltelijk afbreken, maar versterkt tegelijkertijd de lichaamseigen mechanismen, waardoor het resultaat per saldo juist positiever is. Bovendien is hypericine onder invloed van licht in staat om de zuurstofvoorziening aan cellen te verhogen, de uitgeschakelde apoptose (geprogrammeerde celdood) in kankercellen te heractiveren, adervorming bij tumoren (angiogenese) tegen te gaan en het afweersysteem te versterken (ref.). Dit zijn stuk voor stuk eigenschappen die kanker kunnen voorkomen en genezen. Behalve tegen kanker werkt Sint-janskruid vaak ook heel goed bij depressie (ref.) en als antibioticum (ref.). Een groot voordeel hierbij is dat het geen bijwerkingen heeft en vaak langer dan een dag in het bloed aanwezig - en dus werkzaam - blijft (ref.).
Sint-janskruid bloeit op z'n mooist rond het Sint-Jansfeest op 24 juni, vandaar de naam - Citrusvruchten. Sinaasappels, mandarijnen, citroenen, limoenen en grapefruits bevatten ontstekingsremmende organische verbindingen (flavonoïden geheten) die ook in de huid aanwezig zijn. Daarnaast zit er veel vitamine C in, wat bijna onmisbaar is voor een goed functionerend afweersysteem. Bovendien bevatten ze stofjes als d-limoneen en citruspectine, die tijdens onderzoek een specifieke anti-kankerwerking hebben laten zien (ref.). - Terpentijn. Na de Tweede Wereldoorlog werd er steeds meer gebruik gemaakt van antibiotica om ziektes te lijf te gaan. Hoewel schadelijke ziektekiemen hierdoor inderdaad het loodje kunnen leggen, geldt dit ook voor allerlei nuttige micro-organismen die nou juist helpen om het lichaam te beschermen. Andere bedreigingen zoals schimmels en parasieten kunnen hierdoor makkelijker hun gang gaan. Dit kan weer allerlei andere klachten tot gevolg hebben, zoals astma, allergieën, auto-immuunziektes en kanker. Terpentijn (niet te verwarren met de verfoplosser terpentine) is een natuurlijk stofje dat sommige bomen afscheiden om schadelijke microben buiten de deur te houden. Het wordt al eeuwenlang door mensen afgetapt en gebruikt als middel tegen tal van kwalen, bijvoorbeeld door wat druppels terpentijn op een suikerklontje te doen en dat op te zuigen in de mond. Hoewel de suiker op zich niet gezond is, trekt het wel schadelijke schimmels als Candida aan die zichzelf zo vergiftigen (ref.). - Chlorella en spirulina zijn algensoorten die boordevol zitten met chlorofyl (bladgroen), een belangrijke bouwstof voor onze cellen en een sterke ontgifter. Bovendien is dit zeevoedsel rijkelijk gevuld met vitamine A, B, C, E en K en mineralen als ijzer en koper (ref.). - Kokosolie. In en rond lichaamscellen die verzwakt zijn door bijvoorbeeld te weinig voedingsstoffen en/of een teveel aan gif worden vaak schadelijke microben aangetroffen. Dit werkt kankervorming in de hand. Kokosolie bevat veel laurinezuur dat een sterk anti-bacteriële werking heeft. Bovendien werkt het ontstekingen tegen die ook een voorbode kunnen zijn van tumorgroei (ref.). Daarnaast bevat kokosolie tal van makkelijk verteerbare voedingsstoffen en gezonde (middellange) verzadigde vetzuren (ref.). Verder zijn o.a. ook
een goed idee om toe te voegen aan je dieet als je je afweersysteem wilt versterken. Naast deze natuurlijke middelen kan ook het onschadelijke medicijn LDN een prima manier zijn om het immuunsysteem een oppepper te geven. Een lijst van voedingsmiddelen die een ontgiftende werking op het lichaam hebben vind je hier. "Hoe mijn dieet eruit zag? Heel simpel. Een serieuze aanpak van kanker door middel van voeding moet gewoon eenvoudig zijn. Er zijn veel opties beschikbaar die heel ingewikkeld zijn, en dan zien mensen door de bomen het bos niet meer en worden ze murw. Ik dronk twee liter verse vruchtensap per dag. Ik at grote salades met allerlei groenten zoals broccoli, uien, knoflook, peper, spinazie en bloemkool. Dat at ik twee keer per dag, en ook smoothies met kokosnoot, bessen, frambozen, aardbeien enz. Dat was 't, het hele dagelijkse dieet. Dat deed ik 90 dagen. 100% rauw." - Chris Wark, Amerikaans kankeronderzoeker en overlever van stadium 3 darmkanker via gezonde voeding Kankercellen direct aanvallen Wat opvalt als je de werking van natuurlijke kankerbestrijders uit organisch voedsel bestudeert is dat ze over een groot voordeel beschikken t.o.v. conventionele middelen: ze pakken kankercellen wel aan, maar laten gezonde cellen met rust (of versterken die zelfs). Deze zogenoemde "selectieve cytotoxiciteit" (cytotoxiciteit is de beschadiging of vernietiging van lichaamscellen) is al bij vele natuurlijke stofjes vastgesteld. Chemo en bestraling hebben dit niet, die zijn net zo schadelijk voor gezonde cellen als voor kankercellen. Vandaar dat daar zoveel vervelende bijwerkingen bij kunnen optreden, tot de acute dood aan toe. Hier wordt voorafgaand aan de behandeling door oncologen echter meestal maar mondjesmaat over gesproken. En ook na afloop wordt het vrijwel nooit als doodsoorzaak op het overlijdensformulier gemeld. Daar komt te staan "overleden aan de gevolgen van kanker". Het chemogif wordt niet genoemd als oorzaak van de snelle aftakeling of het overlijden, er wordt hoogstens gesteld dat "de chemo niet aansloeg" of dat het een "uitzonderlijk agressieve kanker" betrof (ref.). Door de opzet van het reguliere medische systeem en de overheersende rol van de commerciële farma daarin, wordt er daar maar weinig aandacht besteed aan natuurlijke geneesmiddelen. Maar voor vrijwel iedere vorm van kanker zou dit naar onze stellige overtuiging wel het eerste advies moeten zijn. De natuur bevat namelijk tal van stofjes die op kankercellen reageren als water op vuur. Ze doen dit onder meer door de uitgeschakelde apoptose te herstellen, beschermende eiwitlaagjes van kankercellen af te breken en de adergroei in tumoren (angiogenese) stop te zetten. Rustig aan Let er wel op dat je, net als bij ontgiftingskuren en alternatieve kankertherapieën, je in het begin juist slechter kunt voelen dan voorheen (ref.). Dat komt omdat je lichaam bij het afbreken van een tumor opeens behoorlijk wat afval te verwerken krijgt. Tumorafval zit vaak vol dode cellen, gifstoffen, ammoniak en schadelijke zuren. Je inwendige reinigingssysteem, waaronder je lymfestelsel, lever en nieren kunnen hier in eerste instantie hun handen vol aan hebben. O.a. misselijkheid, braken, spierpijn, buikpijn, gezwollen lymfeklieren, duizeligheid, zweetaanvallen, een onplezierige lichaamsgeur, hoofdpijn, huiduitslag, koorts en vermoeidheid zijn bekende ontgiftingsverschijnselen. Als je te fanatiek van start gaat, kunnen je lever en nieren zelfs overbelast raken en dit kan gevaarlijk zijn. Ook heeft het lichaam dan de neiging om het gif simpelweg elders op te slaan, dus daar schiet je per saldo niet veel mee op (ref.). Bouw het dus langzaam op. Als heftige reacties uitblijven, kun je de intensiteit wat opvoeren. De meeste initiële bijwerkingen verdwijnen doorgaans binnen een paar weken weer. Bij iedere vorm van ontgifting geldt: drink genoeg water. Liefst wel zo'n 2-3 liter per dag. Dan is het voor het lichaam makkelijker om de vrijgekomen toxines af te voeren. Bijkomend voordeel hierbij is dat je er waarschijnlijk ook wat jonger uit gaat zien :) De volgende voeding bevat anti-kankerstofjes: - Cannabis. Onze lichaamscellen zijn bezaaid met allerlei receptoren, en sommige daarvan zijn speciaal ontworpen voor zogenaamde cannabinoïden. Dit zijn neurotransmitters die aangemaakt worden door ons endocannabinoïde systeem, het inwendige controlesysteem dat zo'n beetje alle belangrijke lichaamsprocessen aanstuurt en combineert (zoals het afweersysteem, de spijsvertering, het slaap-waakritme, de eetlust, de bloeddruk enz.). Zo blijft ons lichaam in homeostase, oftewel in een natuurlijke balans. Cannabinoïde-receptoren luisteren naar onze eigen endocannabinoïden, maar net zo goed naar de cannabinoïden van de cannabisplant, die ook wel fytocannabinoïden genoemd worden (fyto is Latijn voor "plant"). Het endocannabinoïde systeem is bij patiënten vaak verzwakt, waardoor er een tekort aan cannabinoïden in het lichaam kan ontstaan. Hierdoor gaan allerlei processen minder goed lopen, met ziektes en andere problemen tot gevolg. De cannabinoïden van de cannabisplant kunnen in zo'n geval uitkomst bieden en het hele lichaam weer een oppepper geven. Liefst niet via het roken van wiet, want dan gaat er veel verloren. Bovendien kan blowen verslavend werken. Het eten of juicen van de plant, of er wietolie, zetpillen of crème van maken is veel effectiever. Microscopisch onderzoek heeft laten zien dat kankercellen die geconfronteerd worden met fytocannabinoïden zoals THC, vaak direct het loodje leggen (ref.). Ook van het stugge zusje van de cannabisplant, hennep, kan een extract getrokken worden dat vergelijkbare anti-kankerstofjes bevat (ref.). - Kurkuma (koenjit / geelwortel). Curcumine is de gele kleurstof uit geelwortel, de wortelstokken van de kurkumaplant Curcuma Longa. Deze stof behoort tot de meest krachtige natuurlijke ontstekingsremmers die we kennen. Zo helpt kurkuma om kanker te voorkomen, aangezien kanker vaak begint met ontstekingen. Daarnaast heeft kurkuma de fantastische eigenschap dat het de apoptose in kankercellen kan herstellen (ref.). Dit is klinisch aangetoond bij o.a. botkanker, borstkanker, hersentumoren, kanker aan de darmen (ref.), lever, alvleesklier, maag, blaas, nieren, prostaat, bloed (leukemie) en eierstokken (ref.). Feitelijk werkt het bij bijna iedere vorm van kanker (ref.). Bovendien alkaliseert kurkuma het lichaam, waardoor het celmilieu zich kan herstellen van overmatige verzuring. Curcumine wordt beter door het lichaam opgenomen als het wordt gemengd met zwarte peper of opgelost in olie. Maar de beste manier is misschien wel door het te mengen met honing. Kankercellen hebben veel meer glucose-receptoren dan gewone cellen. Als ze zich openstellen voor de honing-glucose, glipt de curcumine als een soort Paard van Troje mee naar binnen om zo de cellen van binnenuit uit te schakelen (ref.). "Bij alvleesklierkanker werkt kurkuma effectiever dan chemotherapie. Maar waarom geven wij niet die kurkuma, maar wel chemo? Vanwege de farmaceutische industrie natuurlijk. Ik heb met een inmiddels overleden patiënt literatuurstudie gedaan naar al gedocumenteerde alternatieven. En er is gewoon medische literatuur over de aangetoonde werking van kurkuma. Die informatie stuur ik nu ook aan mijn patiënten." - Casper van Eijck, Nederlands hoogleraar en oncoloog (ref.) - Honing heeft van zichzelf overigens ook al een antibacteriële werking waar kankercellen (die vaak bol staan van de microben) niet van houden. Vooral vermengd met kaneel is dit succesvol gebleken bij de bestrijding van kanker en andere ziekten (ref.). - Gember lijkt op geelwortel en heeft ook grotendeels dezelfde anti-kankerwerking. Onderzoek heeft laten zien dat kankercellen die geconfronteerd worden met gemberpoeder, afsterven of overgaan tot het afbreken van hun eigen onderdelen. Dit laatste wordt autofagie genoemd (ref.).
- Zuurzak, ook wel graviola of guanábana genoemd, is een boom die vooral in Midden-Amerika, het Amazonegebied en Polynesië voorkomt. Zijn ongeveer 25 cm grote vrucht werkt effectief tegen allerlei soorten van kanker, waaronder borst-, prostaat- en longkanker. Dit is o.a. aangetoond door universitaire studies in Zuid-Korea en Amerika (ref.). Laboratoriumtests lieten zien dat het 10.000 keer effectiever kankercellen doodt dan bijvoorbeeld Doxorubicine, een medicijn dat algemeen gebruikt wordt bij chemotherapie. Net als cannabinoïden vallen de werkzame stoffen in zuurzak wel zieke cellen aan, maar worden gezonde cellen met rust gelaten. Je kunt het sap uit de vrucht halen en daar een drankje van bereiden (ref.) of de vrucht rauw eten. Helaas hebben de meeste Nederlandse groenteboeren en supermarkten geen zuurzak, maar Surinaamse toko's hebben ze vaak wel. Ook kun je kant-en-klare zuurzaksap vaak wel in natuurwinkels kopen, of online . Behalve uit de vrucht kan de werkzame stof ook uit de bladeren, stengel en schors van de zuurzakboom gehaald worden (ref.). - Vitamine B17. De meeste pitten en zaden uit fruit bevatten vitamine B17, ook wel laetrile of amygdaline genoemd. Vooral abrikozenpitten staan er bol van (ref.). Dit stofje heeft zich een eersteklas kankervechter getoond (ref.). Het zou zo'n grote bedreiging vormen voor de winsten van de kankerindustrie als dit algemeen bekend werd, dat er wetten als de Codex Alimentarius (ref.) en in Amerika een totaalverbod op abrikozenpitten in het leven geroepen zijn om het maar zoveel mogelijk uit de handen van patiënten te houden. In de VS gaan aanbieders van abrikozenpitten daadwerkelijk naar de gevangenis (ref.). Vroeger stond het ook onder medici bekend als een effectief kankergeneesmiddel (ref.), maar westerse artsen die het nu nog durven voor te schrijven aan hun patiënten krijgen al snel problemen met toezichthoudende instanties (ref.). Door tegenstanders van natuurlijke geneesmiddelen wordt vaak geroepen dat fruitzaden giftig zouden zijn. De waarheid is dat ze weliswaar natuurlijke cyanide bevatten (daarom smaken ze zo bitter), maar dat deze cyanide alleen wordt afgegeven in aanwezigheid van een bepaalde enzymgroep genaamd beta-glucosidase of glucuronidase. Wonderbaarlijk genoeg wordt deze enzymgroep bijna uitsluitend gevonden in kankercellen. Als laetrile elders wordt aangetroffen, stuurt het lichaam daar een ander enzym op af, rhodanese genaamd. Die zet het om in een ongevaarlijke stof. In kankerweefsel zit geen rhodanese (ref.). Je kunt abrikozenpitten gewoon online kopen. Let er wel op dat je luchtgedroogde pitten koopt en geen zongedroogde, want zonnebaden doet de hoeveelheid werkzame stofjes snel verminderen (ref.). Andere voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine B17 (ref.) zijn o.a. appelpitten, waterkers, spinazie, alfalfa, mung taugé en grondnoten. "De helende werking van laetrile werd zo bekend in California in de jaren '70 dat de California Medical Association er iets aan wilde doen. Ze lieten een onderzoek uitvoeren waaraan alleen maar tegenstanders van laetrile mochten meedoen. Uiteraard kwam er uit dat onderzoek ("The California Report" geheten) dat laetrile niets uithaalde. Maar de twee onderzoekers die de studie geleid hadden, bleken dezelfde figuren te zijn als die een paar jaar daarvóór nog voor een door de tabaksindustrie gesponsord onderzoek hadden beweerd dat roken gezond was. Eentje had zelfs de slogan bedacht: "A pack a day keeps cancer away" ("Eén pakje per dag zegt kanker gedag"). Later kwam deze man om het leven bij een brand in zijn huis die ontstaan was door een sigaret naast zijn bed. De ander overleed aan longkanker. Toen men later het onderzoek nog eens nader ging bekijken, bleek juist dat laetrile prima gewerkt had op muizen. Maar de samenvatting van het onderzoek die in de pers verspreid werd, bleek totaal niet overeen te komen met de werkelijke bevindingen." - G. Edward Griffin, Amerikaans schrijver, filmmaker en onafhankelijk kankeronderzoeker - Resveratrol is een krachtige antioxidant die vooral gevonden wordt in de schil van blauwe druiven. Honderden studies hebben al aangetoond dat dit stofje o.a. helpt bij het tegengaan van veroudering en tumorgroei (ref.). Lange tijd werd gedacht dat dit effect maar van korte duur was, omdat resveratrol snel afgebroken wordt door het lichaam. In 2013 ontdekten Engelse onderzoekers echter dat het effect juist nog sterker was dan gedacht, omdat cellen er na wat alchemisch gegoochel een soort super-reveratrol van blijken te maken. Niet alleen gaat dat tumorgroei tegen, het zet kankercellen er ook toe aan om de uitgeschakelde apoptose weer te activeren (ref.). Met name darmkanker blijkt zeer gevoelig te zijn voor de aanwezigheid van resveratrol, vooral als het gecombineerd wordt met een ander druivenproduct: het extract uit de pitten (ref.). - Ananas. Het vruchtvlees, maar vooral de stam en de hardere binnenkant van de ananas bevatten een proteolytisch (eiwit-afbrekend) enzym dat bromelaïne genoemd wordt. Dit is typisch weer zo'n "selectief cytotoxisch" stofje dat tumoren te lijf gaat zonder de gezonde cellen eromheen te beschadigen (ref.). En dat niet alleen, het helpt ook bij pijn, maag-en darmproblemen, ontstekingen (artrose, reuma), astma en het bevordert de spijsvertering (ref.). Bovendien verwijdert het schadelijke micro-organismen en toxines uit het lichaam (ref.). In alle opzichten een topvrucht dus, niet voor niets staat er een kroontje op :) - Perzik bevat naast veel vitaminen en mineralen ook uiterst gezonde polyfenolen (plantaardige componenten) zoals caffeoylquinidezuur en chlorogeenzuur. Deze antioxidanten hebben tijdens proeven een dodelijke uitwerking op kankercellen laten zien. Hoewel de goede eigenschappen van perzik ook in poedervorm beschikbaar zijn (ref.), gaat er natuurlijk niets boven het afhappen van een rijpe perzik zo uit de hand (ref.). Slurpen is toegestaan!
Mmmm...perzik! :-9 - Ellaginezuur / Ellagzuur. Ellaginezuur komt van nature voor in voedsel zoals frambozen, aardbeien, granaatappels, bramen, veenbessen, walnoten en pecannoten. Deze speciale fytochemische stof helpt om verschillende vormen van kanker tegen te gaan door o.a. de uitgeschakelde apoptose in kankercellen te herstellen. Dit is bevestigd voor o.a borstkanker, pancreaskanker, huid-, dikke darm- en slokdarmkanker (ref.). Ook breekt ellaginezuur het eiwitlaagje af waarmee kankercellen zich verweren tegen anti-kankercellen in ons afweersysteem (zoals B-cellen, NK-cellen en T-cellen). - Selderij heeft behalve een ontgiftend effect ook een stofje in zich dat de celdeling van kankercellen een halt toeroept. Dit stofje, apigenine geheten, zet kankercellen bovendien aan tot apoptose, werkt de adervorming in tumoren (angiogenese) tegen en onderdrukt een gen dat geassocieerd wordt met kankergroei (ref.). - Vitamine E succinaat is een natuurlijke stof die onder meer in groenten, vis, noten en eieren zit. Het verstoort de mitochondriën (energiecentrales) in kankercellen. Hierdoor krijgt de cel geen energie meer, waardoor hij afsterft (ref.). - Aubergines zijn sowieso al gezond vanwege de vezels, mineralen, vitaminen en antioxidanten die erin zitten (ref.), maar er wordt ook al jarenlang een extract van gemaakt dat goed kan helpen bij met name huidkanker. Het is in Australië ontstaan als volksmiddel om boerderijdieren mee te behandelen (ref.). Het extract, dat fytonutriënten zoals glycosiden en glycoalkaloïden bevat, werd vermengd met o.a. azijn en vervolgens op tumoren bij dieren gesmeerd. Het werkte vooral tegen melanomen zo goed dat er later op basis hiervan een zalf werd ontwikkeld, Curaderm BEC5 geheten, die gewoon online besteld kan worden . Onderzoek heeft laten zien dat de glycoalkaloïden kankercellen selectief penetreren en vernietigen, terwijl normale cellen met rust worden gelaten. - Okra bevat lectines (een soort eiwitten) waar kankercellen een vreselijke hekel aan hebben. Studie heeft aangetoond dat o.a. borst- en prostaatkankercellen meteen dood gingen als ze dit stofje tegenkwamen. Ook tegen diabetes kan okra heel goed helpen (ref.). "Toen ik 12 was, werd ik gediagnosticeerd met leukemie. Ik weet niet precies meer hoe ik van okra afwist, maar ik hunkerde naar okra als naar niets anders. Mijn moeder kocht hele dozen okra tegelijk op de boerenmarkt, en kookte ze tot ze zacht en slijmerig werden. Zo at ik ze het liefst. Ander eten waar ik naar verlangde was lever. Voordat ik ziek werd, haatte ik lever juist. Om één of andere reden hunkerde ik naar lever en okra toen ik ziek was. Na onderzoek bleek dat ik bloedarmoede had. De lever hielp me erbij om mijn rode bloedcellen weer op niveau te krijgen. Ik ben nu 41 jaar oud en ik heb kanker overleefd in 1986. Nog steeds eet ik deze twee dingen en nu ben ik van beide gaan houden." - Regina Solis Willhight, kankeroverleefster Verder hebben o.a. ook
stofjes in zich die kankercellen aanvallen. Celvocht alkalisch maken Verschillende voedingsmiddelen hebben een pH-verhogend effect op het lichaam. Als de verzuring verdwijnt en het celmilieu weer alkalisch wordt, neemt de toevoer van zuurstof toe. De aanwezigheid van voldoende zuurstof is essentieel voor gezonde cellen. Niet alleen is het nodig voor de verbranding van glucose om aan energie te komen, ook zijn zuurstofatomen makkelijk om elektronen van af te nemen voor de vele biochemische processen die er plaatsvinden, oftewel de stofwisseling. Door verschillende oorzaken, maar met name door een overmaat aan gif en een gebrek aan goede voedingsstoffen zoals omega 3-vetten in het lichaam, kan de aanvoer en opname van zuurstof in gevaar komen. Dat gevaar kan nog groter worden als de eerste kankercellen eenmaal gevormd zijn en deze beginnen met het uitscheiden van melkzuur. Melkzuur verzuurt het celmilieu aanzienlijk, en hoe zuurder een bepaalde vloeistof zoals lymfe of bloed (ref.), hoe meer zuurstofafstotend hij wordt. Dat gaat behoorlijk snel: als de pH maar een paar tienden punt daalt naar onder de 7.0, kan het vocht al honderd keer minder zuurstof opnemen. Met als gevolg dat ook de cellen eromheen te maken kunnen krijgen met zuurstofgebrek. Vreemd genoeg voel je dit niet; je cellen hebben niet zo'n alarmsysteem tot hun beschikking als je longen wanneer ze te weinig zuurstof binnenkrijgen. Misschien komt dat doordat er met een normale, natuurlijke levensstijl waarvoor de mens ontworpen is ook eigenlijk onmogelijk is dat er ooit te weinig zuurstof beschikbaar zou zijn voor de cellen. In onze onnatuurlijke westerse samenleving kan dat echter wel gebeuren. Een zuurstoftekort in het celmilieu kan een cel ertoe aanzetten om glucose te gaan fermenteren om aan energie te komen i.p.v. de glucose te verbranden met zuurstof. Dit werd in 1924 al ontdekt door de Duitse biochemicus Otto Warburg, hij kreeg er zelfs een Nobelprijs voor (ref.). In de decennia daarna ging de medische wetenschap zich, onder aanvoering van de farma, echter meer concentreren op chemische en synthetische (dus patenteerbare) medicijnen om kanker mee te behandelen. Terwijl de link tussen zuurstoftekort en kankervorming wel degelijk nog steeds bekend is bij wetenschappers. Als men in het laboratorium wil dat een celcultuur in vitro kankerachtig wordt en gaat muteren, is het immers voldoende om simpelweg de zuurstoftoevoer omlaag te draaien. Als men wil dat het muteren stopt, wordt de zuurstofkraan weer opengedraaid. Reden genoeg om dit verder te onderzoeken zou je zeggen, maar omdat onderzoekers zich meestal strak aan de in de these geformuleerde (en door de sponsor goedgekeurde) doelstelling van het onderzoek moeten houden, wordt hier verder niet op ingezet. Maar dat is dus wel hoe ook in vivo veel kankercellen vandaag nog steeds geboren worden: het zijn gezonde cellen die bezig zijn om te stikken. Als het zuurstoftekort te lang aanhoudt, krijg je tumorgroei. Het is dus heel belangrijk om een alkalisch dieet te volgen. Welk eten kun je het beste kiezen? In principe is het vrij makkelijk: bijna alle groente en fruit helpt in meer of mindere mate om je lichaam te ontzuren. Wat je buiten de Groente & Fruit-afdeling aantreft in de supermarkt, brengt je pH vaak juist omlaag. Bekijk het onderstaande overzichtje maar eens:
O.a. spinazie, broccoli, artisjokken, spruitjes, komkommer, peentjes, appels, peren, kiwi's, ui en radijsjes werken fantastisch om je pH weer op niveau te krijgen. Voedingsmiddelen waar je eigenlijk met een grote boog omheen zou moeten lopen als je gezond wilt blijven, zijn onder meer suiker, energiedrankjes, frisdrank (vooral cola!), alcoholische dranken, koffie, tarwe, vlees en pasta. Verder werken onder meer ook roken, stress en farmaceutische medicijnen vaak pH-verlagend. Een bijkomend nadeel van een zure omgeving is dat schadelijke micro-organismen zoals schimmels, bacteriën en virussen er welig in tieren. En hoe meer bacteriën zich in en rond de cellen bevinden, hoe groter ook weer de kans op kanker. Je endocannabinoïde systeem zal altijd proberen om de pH van je celvocht tussen de 7,35 en 7,45 te houden, omdat je cellen dan het beste functioneren. Als je pH lager wordt, zal je lichaam proberen om de balans te herstellen, veelal door calcium te gebruiken. Als er via je voedsel niet genoeg calcium binnenkomt, zal het die calcium weghalen van andere plekken in je lichaam, bijvoorbeeld uit je botten. Hierdoor loop je kans op botontkalking, krampen, hartritmestoornissen en andere aandoeningen. Het is dus geen toeval dat er in voeding die alkaliserend werkt, bijna altijd ook calcium zit. Maar niet alleen calcium; ook natrium, magnesium en kalium zitten er veel in. Want dat zijn de belangrijkste vier alkaliserende basiselementen die helpen om de alkalische constructie van het lichaam te onderhouden. "Het bloed is het belangrijkste orgaan in het lichaam. Al je organen zijn opgebouwd uit bloed. De kwaliteit van je bloed bepaalt de kwaliteit van elke cel in je lichaam. En de kwaliteit van je bloed wordt bepaald door wat je eet en drinkt. Het lichaam kan alleen vloeistof met een alkalische pH gebruiken om stamcellen te bouwen voor nieuw bloed. Daarom is er vandaag zoveel ziekte in de wereld. We zijn allemaal veel te verzuurd, door ons ongezonde dieet." - Robert O. Young, Amerikaans deskundige in microbiologie, voeding en biochemie (ref.) Enkele middelen die in dit overzicht nog niet genoemd staan maar die wel prima werk kunnen leveren als pH-verhoger, zijn onder meer MMS, tarwegras en gerstegras (ref.), appelazijn (ref.) en...zuiveringszout! Zuiveringszout Zuiveringszout verdient hier een speciale vermelding, omdat dat wel een heel simpele, snelle en ook goedkope manier is om de zuurgraad in je lichaam op te krikken. Niet voor niets wordt het ook als injectie in ziekenhuizen gebruikt, bijvoorbeeld om patiënten die flauwgevallen zijn ten gevolge van extreme verzuring van het bloed na overmatig medicijngebruik of een chemokuur, weer bij zinnen te krijgen (ref.). Zuiveringszout, ook vaak aangeduid als bicarbonaat, bestaat uit maar één molecuul: natriumbicarbonaat (ook wel sodiumbicarbonaat genoemd, formule NaHCO3). Aangezien het witte poeder ook als rijsmiddel en als schoonmaakmiddel gebruikt wordt, is het in iedere supermarkt te krijgen. Dan heet het meestal "baking soda". Je herkent het aan de oranje verpakking van het merk Arm & Hammer die al decennialang hetzelfde is. Zuiveringszout heeft de eigenschap dat het de pH van water direct verhoogt. Dat kun je zelf controleren met een lakmoesstrookje: als je een kan vult met kraanwater en je checkt de pH, zul je zien dat die ongeveer 7 is. Gooi je er een theelepeltje zuiveringszout bij, je roert het even en je meet dan opnieuw, dan zie je dat de pH nu 8 geworden is. Bicarbonaat wordt ook door je lichaam zelf aangemaakt om je pH op peil te houden (ref.). Maar net als met cannabinoïden en andere stofjes kan ons ongezonde westerse dieet ervoor zorgen dat deze stofjes niet genoeg meer geproduceerd kunnen worden. Zuiveringszout toevoegen aan het drinkwater kan dan een oplossing zijn. Gebruik niet meer dan nodig is, want dat is ook weer niet gezond (ref.). Als je drinkwater een klein beetje zoutig begint te smaken, zit er genoeg bicarbonaat in. Mensen die dit doen, merken vaak dat hun algehele conditie ook beter wordt. Als de pH van je bloed toeneemt is het beter in staat om zuurstof op te nemen. Hoe meer zuurstof je lichaamscellen kunnen verbranden tijdens inspanningen, hoe minder snel er verzuring optreedt. Niet voor niets is dit een populair middel onder atleten. Het wordt ook wel "soda doping" genoemd (ref.) en is niet verboden. Kankercellen zijn ervoor gemaakt om in een zuur celmilieu te functioneren. Ze maken dat milieu via de uitscheiding van afvalstoffen zoals urinezuur, ammoniak en melkzuur zelfs nog zuurder. Als de pH van het celvocht omhoog gaat, is dat voor kankercellen een teken om ermee op te houden (ref.). Het is bekend dat overmatige verzuring in het lichaam ook kan leiden tot nierstenen, diabetes type 1 en 2, hartziektes en jicht. Daarom is het niet alleen voor kankerpatiënten, maar ook voor mensen die lijden aan deze aandoeningen een goed idee om bicarbonaat toe te voegen aan het dagelijks dieet. Een veelgebruikt recept is bijvoorbeeld om de dag te beginnen met een beetje citroensap met zuiveringszout (ref.). Let er wel op dat je hier dan ook wat water aan toevoegt, omdat puur citroensap een pH van tussen de 2 en 3 heeft. Zulke zure vloeistoffen geven een chemische reactie met bicarbonaat. De bicarbonaat gaat dan bruisen en ontleedt in gewoon zout en koolzuurgas, waardoor het pH-verhogende effect verloren gaat. Om dit een keer uit te proberen, kun je eens een klein beetje pure bicarbonaat inslikken. Dan zul je zien dat het een reactie aangaat met het zeer zure maagzuur, waardoor er koolzuurgas vrijkomt en je gaat boeren. Bij huidproblemen zoals huidkanker kun je de reinigende en pH-verhogende werking van zuiveringszout ook gebruiken door er met bijvoorbeeld kokosolie een zalfje van te maken en dat over het probleemgebied te smeren (ref.). "Mijn man gebruikte dit met succes om de terugkeer van Adenoïd Cystisch Carcinoom te genezen. Hij had in 2003 al straling en een radicale ingreep gehad. Hij gaat jaarlijks naar de Kankerkliniek voor controles. In 2013, toen ze hem met een neuscamera bekeken, vonden ze een groei in het nasopharyngeale gebied. Ze deden een CT-scan en stelden vast dat het ongeveer 4 cm groot was. Het was dicht bij de hersenstam en ze dachten dat het niet te opereren zou zijn. Ze wilden nog een MRI en biopsie doen om te kijken wat ze konden doen. Intussen ging hij baking soda met een beetje esdoornstroop gebruiken. Een paar weken later had hij de onderzoeken maar ze konden er helemaal geen spoor meer van vinden. Hij gebruikt nu iedere maand één week lang baking soda. Toen hij dit jaar weer voor zijn scan ging, was er nog steeds geen teken van de tumor te vinden. Succes!" - Commentaar van Suzanne Stomp uit Canada onder dit artikel over bicarbonaat Celademhaling lukt niet zonder omega 3 en 6 Essentiële omega 3 en 6-vetzuren zijn onontbeerlijk voor een goede gezondheid. Ze zorgen voor een goede bloedstolling, reguleren de bloeddruk, balanceren hormoonactiviteit en metabolische processen, onderhouden de lever- en nierfunctie, temperen ontstekingen, helpen om de hersenen en het centrale zenuwstelsel gezond te houden, en nog veel meer (ref.). Er bestaat behoorlijk wat verwarring over het nut van vetten. Misschien komt dat doordat er veel WC-Eend-wetenschap is op dit gebied. Blijkbaar zijn er partijen in de medische industrie en voedingsindustrie die de publieke opinie over al dan niet gezonde vetten hun kant op proberen te beïnvloeden. Een behandeling die natuurlijke geneeswijzen en producten wel vaker ten deel valt. Sommige bronnen beweren bijvoorbeeld dat alle verzadigde vetten slecht voor je zijn of dat je er dik van wordt, of dat omega 6-vetten schadelijk zijn. In werkelijkheid ligt het een stuk genuanceerder. Sommige verzadigde vetten zoals laurinezuur zijn juist gezond (ref.), en hetzelfde geldt voor bepaalde omega 6-vetten zoals linolzuur. Gelukkig kun je al deze meningen en onderzoeken grotendeels aan je voorbij laten gaan en hoef je ook niet alles zelf uit te gaan pluizen. Als je maar zoveel mogelijk natuurlijk en gevarieerd eet, krijg je vanzelf genoeg gezonde vetten binnen (en vermijd je de schadelijke).
De Amerikaanse arts en professor Brian Peskin, die als een van de weinige moderne wetenschappers voortborduurde op het vroegere onderzoek naar celademhaling door de bovengenoemde Duitse biochemicus en Nobelprijswinnaar Otto Warburg, besteedde jaren van zijn leven aan studie naar omega 3 en 6-vetten. Hij ontdekte dat deze vetzuren behalve de eerdergenoemde gezondheidsvoordelen ook cruciaal zijn bij de voorkoming en genezing van kanker. Ze maken namelijk deel uit van het membraan van lichaamscellen en zorgen ervoor dat het zuurstof uit het bloed naar de cellen getrokken wordt. Als er te weinig omega 3 en 6-vetzuren beschikbaar zijn, kunnen cellen in ademnood komen. En als dat gebeurt, kunnen ze kankerachtig worden (ref.). Dit geldt alleen voor de essentiële omega 3 en 6-vetten die in natuurlijk voedsel voorkomen. Niet voor afgeleide vetzuren, ook wel derivaten genoemd, die vaak in supplementen en bijvoorbeeld ook in goedkope visolie zitten. Want die hebben juist een schadelijk, zuurstofwerend effect. Dr. Peskin ontwikkelde een speciaal dieet waarin behalve basis omega 3 en 6-vetten ook veel mineralen en kruiden (vergelijkbaar met Essiac thee) voorkomen. Ook schreef hij een boek over celademhaling en essentiële vetzuren dat wereldwijd veel erkenning kreeg, vooral van integrale geneeskundigen. Het heet "The Hidden Story of Cancer" (in het Nederlands vertaald als "Het verzwegen verhaal over kanker" ). De essentiële omega 3 en 6-vetzuren (ook wel basis-vetzuren genoemd) helpen niet alleen bij kanker, maar ook bij andere ziektes die kunnen ontstaan door een zuurstoftekort in de cellen. Waaronder hart- en vaatziekten, reumatische aandoeningen en jicht. In veel bewerkt voedsel zitten zogenaamde transvetten. Dit zijn onverzadigde vetten die door de industrie kunstmatig verzadigd gemaakt zijn. Deze verzadiging heeft te maken met het aantal waterstofatomen die in de vetzuurmoleculen aan de koolstofatomen gebonden zijn. Transvetten moeten net als afgeleide vetzuren vermeden worden, omdat zij het lichaam verhinderen om goede omega 3-vetten op te nemen (ref.). Transvetten zitten o.a. in margarine, frituurolie, snoep, chips, junkfood, koekjes, crackers en pizzabodems. Vaak geldt: hoe aanlokkelijker de verpakking en hoe langer de ingrediëntenlijst, hoe harder je eraan voorbij moet lopen in de supermarkt. Basis omega 3 en omega 6-vetzuren worden "essentieel" genoemd omdat ze niet door het lichaam zelf aangemaakt kunnen worden. Je moet dus zorgen dat ze via je dieet binnenkomen. Voedsel dat veel omega 3 en 6-vetzuren bevat is o.a. lijnzaad (in meelvorm of in olievorm is het ook een goede ontgifter), chiazaad, vis, papaya, groene bladgroenten, eieren, peulvruchten, noten, zeewier en algen. Ook verschillende oliën zoals hennepzaadolie, kokosolie, walnotenolie, sesamolie en pompoenolie bevatten veel omega 3 en 6. Ketogeen dieet Kankercellen verbruiken voor hun brandstofvoorziening veel meer suiker (glucose) dan gewone cellen, dat is algemeen bekend. Een logische gedachte om kanker bestrijden is dan om zo min mogelijk suiker te eten. Of koolhydraten, want die worden door ons lichaam omgezet in glucose. Wat is een ketogeen dieet? Kankercellen leven voornamelijk op glucose, maar gewone cellen hebben ook nog een andere manier om aan energie te komen: door het verbranden van vet. Vet heeft als gevolg van allerlei dubieuze wetenschap een slechte naam gekregen bij de consument, men schrijft er allerlei problemen zoals een verhoogd cholesterol en hart- en vaatziekten aan toe. Geheel ten onrechte, want vet, verzadigd of niet, is in principe juist gezonder dan koolhydraten en suiker. Alleen van afgewerkte vetten en transvetten moet je wegblijven, zoals hierboven beschreven. Als je stopt met het eten van koolhydraatrijke producten zoals ontbijtgranen, brood, pasta, aardappelen, bonen en rijst en overstapt op producten die juist veel vetten en natuurlijke eiwitten bevatten, zoals vis, vlees, eieren, kaas, noten, avocado's, kokosolie, room en koolhydraatarme groenten, gaat het lichaam na een paar dagen over op vetverbranding. Dan verkeer je in een toestand van ketose, zoals dat genoemd wordt (ref.). Dit merk je verder nergens aan, je adem kan alleen wat anders ("fruitig") gaan ruiken of je kunt je wat energieker gaan voelen. Mensen met een chronische ontstekingsziekte zoals reuma, artrose, fibromyalgie, prikkelbare darmsyndroom, de ziekte van Crohn, diabetes of MS merken vaak wel een verbetering van hun klachten, omdat een overmaat aan glucose in het lichaam een gekende veroorzaker is van ontstekingen, en een staat van ketose weer voor meer rust zorgt. De vetverbranding levert zogenaamde ketonen op, dit zijn moleculen die gezonde cellen als brandstof kunnen gebruiken. Er zijn verschillende soorten ketogene diëten (ref.). Het lichaam zal altijd een voorraadje glucose achter de hand houden voor situaties waarin er snel energie verbrand moet worden, maar verder kun je gezond oud worden op een ketogeen dieet. De mensheid heeft het grootste deel van haar geschiedenis, toen er nog geen supermarkten waren die overal onnodig veel suiker en koolhydraten aan toevoegden, sowieso altijd in ketose geleefd. En veel natuurvolken doen dat vandaag de dag nog steeds.
Wie aan een ketogeen dieet begint, hoeft zeker niet te stoppen met lekker eten Sommige westerse artsen waarschuwen voor allerlei gevaren die een koolhydraatloos dieet met zich mee zou brengen, zoals de afbraak van eiwitten in de spieren en bloedverzuring (ketoacidose genoemd). Maar zoals gezegd, die zijn misschien misleid door alle broddelwetenschap die er bestaat op dit gebied. Bloedverzuring is namelijk onmogelijk als je verder fysiek in orde bent en genoeg alkalische producten eet, zoals hierboven vermeld staan. Vooral voor patiënten met glucose-gerelateerde ziektes, zoals epilepsie, diabetes en kanker, is een ketogeen dieet altijd te prefereren boven een koolhydraatrijk dieet. "We hebben geen suiker of koolhydraten nodig. Onze 100 biljoen cellen hebben met name vetten en eiwitten nodig, en bouwstoffen uit groente en fruit. Je zult geen koolhydraat vinden in een cel, alleen in kankercellen. Koolhydraten worden snel verbrand in het lichaam, maar op vetten en eiwitten kun je veel langer teren." - Jack van Dijk, orthomoleculair geneeskundige (ref.) Niet alleen ketogeen Het is wel belangrijk om te beseffen dat enkel en alleen het volgen van een ketogeen dieet maar zelden leidt tot de volledige genezing van kanker (ref.). Daarvoor moet je echt nog wel een paar andere maatregelen nemen, zoals we hier op een rijtje gezet hebben. Hoe dat komt? Ten eerste zijn kankercellen geboren overlevers. Ze stelen voedingsstoffen van de omliggende cellen en maken zelf ook een beperkte hoeveelheid glucose aan. Zo groeien en delen ze weliswaar minder hard, maar ze blijven wel in leven. Daarnaast heeft de ontwikkeling van een tumor altijd een oorzaak, zoals op onze homepagina besproken. Hij zit daar omdat het celmilieu op die plek onleefbaar is geworden, bijvoorbeeld door een overmaat aan verzuring, suiker of gif (ref.). Vooral als de persoon in kwestie langdurig gestresst is zal na verloop van tijd het vermogen om nog adrenaline aan te maken, afnemen. En adrenaline hebben we nodig om het teveel aan suiker weg te halen uit onze cellen. Tumoren kunnen veel gif opslaan en verbranden veel suiker, dus zo probeert het lichaam het omliggende weefsel en de organen dan te ontlasten. Zolang die onderliggende oorzaak niet aangepakt wordt door de patiënt, zullen de tumoren er alles aan doen om hun werk te kunnen blijven doen. Vandaar dat het aantal mensen die er uitsluitend door het volgen van een ketogeen dieet in slagen om hun kanker te overwinnen, beperkt blijft tot een aantal incidentele succesverhalen (ref.). En ook bij deze mensen zal het feit dat ze hun eetpatroon omgooiden en er zo voor zorgden dat hun afweersysteem sterker werd en de overmaat aan glucose en verzuring uit hun lichaam verdween, waarschijnlijk meer bijgedragen hebben aan het feit dat hun kanker in regressie ging dan dat ze hun tumor daadwerkelijk uitgehongerd hebben. "Je bent niet ziek omdat je kanker hebt. Je hebt kanker omdat je ziek bent. Kanker is het symptoom van een ziek lichaam, niet de oorzaak. Je lichaam heeft kanker gecreëerd en je lichaam kan het helen, als de onderliggende oorzaken van kanker worden aangepakt: blootstelling aan gifstoffen, slecht dieet, ongezonde levensstijl, medicijngebruik, gebrek aan beweging en slaap, en tenslotte stress. Je moet het hele lichaam genezen. De manier waarop je dat doet is door het vermogen van je lichaam om zichzelf te repareren, regenereren en ontgiften te ondersteunen door je dieet en levensstijl radicaal te veranderen. Neem een overdosis aan voedingsstoffen. Dit is de benadering die ik volgde, en die elke natuurlijke kankeroverlever die ik ken ook gevolgd heeft." - Chris Wark, Amerikaans kankeronderzoeker en overlever van stadium 3 darmkanker via gezonde voeding (ref.) Wel of geen vlees? Het is de eeuwige vraag binnen de gezondheidswetenschap: moet je nou vlees eten of niet? Het simpele antwoord luidt: dat verschilt per persoon. Het meest gebruikte argument om vlees te eten is dat je de eiwitten nodig hebt. Dat is echter geen sterk argument, want de proteïnen die in vlees zitten, zitten ook in plantaardige producten zoals bruine rijst, granen, bonen, erwten, noten en broccoli. Bovendien is ons lichaam een grote alchemist die zelf ook tienduizenden verschillende eiwitten kan maken, op verschillende manieren zelfs. Er heeft zich dan ook nog nooit een patiënt bij een dokter gemeld met een "eiwittekort". De meeste aminozuren die door onze lichaamscellen gebruikt worden als bouwstenen voor eiwitten, zijn afkomstig van planten. Die maken de aminozuren voornamelijk uit stikstof. Dieren krijgen die aminozuren binnen door planten (zoals gras) te eten of uit veevoeder waar aminozuren aan toegevoegd zijn. Als je eiwitten via vlees binnenkrijgt, zijn dat dus eigenlijk gerecyclede aminozuren. Je kunt dat plantaardige voedsel beter direct innemen. De sterkste dieren ter wereld, zoals gorilla's met wie wij meer dan 98% van ons DNA delen, eten überhaupt geen vlees. Dus het verhaal dat vlees onmisbaar is voor sterke spieren, is een fabeltje. Ook de nuttige vitamine B12 die veel in vlees zit kan net zo goed uit ander voedsel gehaald worden, bijvoorbeeld uit eieren (ref.). Toch zijn er mensen die zich niet prettig voelen bij een vleesloos dieet. En er ook geen gezondheidsklachten aan overhouden als ze veel vlees eten, terwijl sommige studies toch laten zien dat dierlijke eiwitten op zich wel aandoeningen als diabetes, hart- en vaatziektes en kanker in de hand werken (ref.). En dat de verzuring die vlees vaak creëert in het lichaam, ook niet gunstig is. Dat komt omdat we allemaal anders in elkaar zitten. Hoewel we allemaal mensen zijn van vlees en bloed, kunnen we qua stofwisseling, celstructuur, chemie, elektromagnetische frequenties en DNA behoorlijk van elkaar verschillen. Het ene lichaam kan prima met vlees overweg, het andere heeft er meer moeite mee. Ga dus gewoon af op waar je je goed bij voelt. Dat geldt zowel qua gezondheid als qua ethiek, want of de mens überhaupt wel dieren zou moeten doden voor voedsel, is natuurlijk weer een heel andere vraag. "Ik eet zo weinig mogelijk vlees, want hoe mensen met dieren omgaan in deze wereld vind ik verschrikkelijk. Maar helemaal zonder dierlijke proteïnen, daar kan mijn lichaam niet goed mee overweg. Dus ik eet eieren, af en toe een visje, en kaas en vetten. Dat heb ik mezelf heel lang niet toegestaan, omdat in heel veel kankerprotocollen dierlijke eiwitten als boosdoeners worden aangewezen. Maar ik kreeg door dat het bij mij stress was. Iedereen heeft z'n eigen behandeling nodig." - Linda Woudstra, borstkankeroverleefster zonder chemo of bestraling (ref.) Kieskeurig met vlees Als je wel voor vlees kiest, verwarm het dan liefst niet te lang en niet te heet en in gezonde, stabiele vetten zoals kokosolie of olijfolie. Als vlees te lang gegrild, gebraden of gebakken wordt, verandert de structuur van de eiwitten en worden ze moeilijker verteerbaar. Dan zijn er veel enzymen zoals het pancreasferment trypsine nodig om deze eiwitten af te breken en dat is nadelig voor het lichaam, omdat deze enzymen ook nodig zijn om kanker tegen te gaan. Verder spreekt het bij vlees net als bij groente en fruit voor zich dat de biologische variant de voorkeur geniet als je gezond wilt blijven. Dan krijg je zo min mogelijk van de ongezonde antibiotica, groeihormonen en parasieten binnen die wel in industrieel vlees kunnen zitten. En dan bevat het vlees (en de melk) van zo'n dier vaak ook een gezonde balans van omega 3 en 6-vetzuren die het binnengekregen heeft door te grazen, in plaats van voornamelijk omega 6-vetten van matige kwaliteit uit krachtvoer, wat juist ongezond kan zijn (ref.). Probeer ook de E-nummers 249 en 250 zoveel mogelijk te vermijden, oftewel nitriet (ook wel nitrietzout genoemd). Dat wordt gebruikt om het vlees te conserveren en rood te houden. Ook nitriet is niet goed voor het lichaam. Het heeft een schadelijk effect op de hemoglobine in ons bloed, waardoor het transport van zuurstof naar de cellen bemoeilijkt wordt (ref.). Zoals hierboven beschreven is de aanwezigheid van voldoende zuurstof essentieel voor gezonde cellen. Helaas maken ook veel biologische winkels gebruik van E250, omdat consumenten vlees dat een beetje bruin geworden is nou eenmaal snel links laten liggen. Een simpele stelregel voor vlees is: hoe meer door mensen bewerkt het is, hoe slechter het is (ref.). Vlees van een dier dat vrij natuurlijk geleefd heeft en natuurlijk voedsel gegeten heeft, is het gezondst. Het lijntje naar de ultieme bron van al het leven en energie op Aarde, oftewel de zon, blijft dan zo kort mogelijk. Of zoals dokter Hans Moolenburgh, de oude en wijze huisarts-in-ruste uit Haarlem, het verwoordde (ref.):
Als je graag vlees eet, dan in ieder geval geen varkensvlees, aldus Dr. Moolenburgh:
Melk Ook het nut van het drinken van melk is met enige regelmaat onderwerp van discussie. De gevestigde orde, het Voedingscentrum voorop, roept al jarenlang dat melk goed voor elk is. Maar wie enig onderzoek doet naar wat er eigenlijk in melk zit en wat het doet voor het lichaam, zal al snel de conclusie trekken dat je eigenlijk maar weinig hebt aan melk. Natuurlijk is pure koemelk goed voor kalfjes, maar uit de gepasteuriseerde melk die je in de supermarkt aantreft zijn vrijwel alle goede stoffen verdwenen. Bovendien bevat het lactose (melksuiker) dat moeilijk af te breken is voor onze darmen en bij sommige mensen zorgt voor kramp, een opgeblazen gevoel en/of diarree. Ook draagt melk bij aan de vorming van een slijmlaag in de darmen, ook wel biofilm genoemd. Deze laag zit vaak vol bacteriën en kan uitdrogen, met ontstekingen en mogelijk zelfs kankervorming tot gevolg. Er zit wel een beetje calcium in melk, maar nauwelijks magnesium. Voor een goede werking is het beter om beide stofjes tegelijk in te nemen; daarom zitten ze zo vaak samen in natuurproducten. Kortom, het beste is om melk alleen maar als "Witte Motor" te laten fungeren voor jonge dieren en zelf iets gezonders bij je maaltijd in te schenken, zoals water of vruchtensap. Dat melk niet zo gezond is wil overigens zeker niet zeggen dat hetzelfde geldt voor alle zuivelproducten. Roomboter bijvoorbeeld is juist wel gezond en bevat naast de vitamines A, D, E en K ook antioxidanten en laurinezuur (ref.).
Diëten of even stoppen met eten Er zijn door de jaren heen al heel wat voedingsdeskundigen geweest die hun kennis over het effect van voeding op kanker en andere ziektes gebruikt hebben om een ideaal dieet samen te stellen. O.a. zijn gekende anti-kankermenu's die door miljoenen mensen wereldwijd met succes gevolgd worden. Het zou te ver voeren om ze hier allemaal in detail te bespreken, maar achter al deze namen gaat een wereld op zich schuil waar op het internet talloze gebruikerservaringen, websites, Facebookgroepen en recepten voor te vinden zijn. Eet 't en je weet 't! Wat voor kankerpatiënten ook goed kan zijn om eens te proberen, is een paar dagen helemaal te stoppen met eten (wel drinken natuurlijk). Onderzoek heeft aangetoond dat vasten een gunstig effect kan hebben op het afweersysteem. Normaal gesproken gaat een groot deel van onze lichaamsenergie zitten in de spijsvertering. Als je stopt met eten heeft het lichaam opeens een heleboel energie over, en slim als het is, wordt deze energie dan gebruikt om het hele afweersysteem eens te herzien en als het ware te resetten (ref.). Dit kan het lichaam een flinke oppepper geven bij het vaststellen en bestrijden van allerlei ongewenste zaken. Vooral als het afweersysteem voorheen verzwakt was, zoals bijvoorbeeld vaak het geval is bij kankerpatiënten die een chemokuur ondergaan hebben. Bij een studie naar borstkanker werd bovendien geconstateerd dat kankercellen van patiënten die aan het vasten waren, suïcidaal gedrag gingen vertonen zonder dat ze dit zelf in de gaten hadden. De kankercellen constateerden dan namelijk dat de bloedbaan opeens niet meer de eiwitten uit het voedsel aanleverde die ze nodig hadden om te kunnen delen en groeien. Dus gingen ze deze eiwitten zelf proberen aan te maken. Ook ondernamen ze andere stappen om het celdelingsproces in gang te houden. De vrije radicalen die vrijkwamen bij dit geforceerde gedrag beschadigden echter hun eigen DNA dusdanig, dat ze kapot gingen (ref.).
Tip: drie dagen lang niets eten kan voor sommige mensen een behoorlijke opgave zijn, vooral als er andere mensen om je heen wel lekker zitten te smikkelen. Als je er een familieprojectje van maakt of het doet als je alleen bent, gaat het vaak makkelijker Resonantie en dissonantie De trilling van stofjes is een nog grotendeels onontgonnen terrein in de medische wetenschap. We weten dat alles in het universum, van het grootste hemellichaam tot het kleinste atoom, uit fotonen bestaat die een bepaalde harmonische trilling (frequentie) hebben. Dit geldt zelfs voor woorden en gedachten. Iedere frequentie heeft zijn eigen, unieke geometrische patroon (ref.). Deze vormen worden ook wel "Chladni-patronen" genoemd (ref.). In het Engels wordt meestal over "Faraday waves" of "cymatics" gesproken. Dit patroon kun je zichtbaar maken via bijvoorbeeld een trilplaat met zand (ref.), in water of in ijskristallen (ref.). De Engelse wetenschapper John Stuart Reid (ref.) ontwikkelde samen met de Amerikaan Erik Larson (ref.) een apparaat dat ze een "CymaScoop" noemden. Hiermee kunnen ze via water en licht het unieke, universele geometrische patroon zichtbaar maken van iedere frequentie die we met bijvoorbeeld onze stem of een instrument kunnen produceren. Dit laat op prachtige wijze zien wat je de blauwdruk van ons universum zou kunnen noemen; datgene waarop alle vaste materie gestoeld is.
Geometrische patronen van klanken, zichtbaar gemaakt met de "CymaScoop". Boven: de klinkers A, E, I, O, en U, uitgesproken door een vrouwelijke stem. Onder: pianonoten. (Klik op het plaatje voor een vergroting) Deze unieke trilling geldt ook voor iedere voedingsstof, ieder geneesmiddel en ieder mens en dier. Alles van dezelfde frequentie resoneert met elkaar en trekt elkaar aan, terwijl er dissonantie en afstoting optreedt bij afwijkende frequenties. Hierdoor kun je bij sommige voeding, dieren of mensen meteen een gevoel van aantrekking hebben, terwijl andere je duidelijk minder goed liggen. Het gebruik van trillings-/geluidstechnieken is waarschijnlijk al een oeroude wetenschap (ref.). Ook bioresonantietherapeuten en andere alternatieve genezers werken ermee, zij noemen het trillingsgetal van stoffen of plekken vaak de "Boviswaarde" (ref.). Toch is dit binnen de reguliere genees- en voedingskunde een aspect dat nog maar weinig aandacht krijgt. Er wordt nauwelijks onderzocht of de trilling van bepaalde stoffen een helend effect kan hebben op ziektes bij bepaalde patiënten (en bij andere misschien juist weer niet). Ook het epigenetische aspect hiervan, dus de vraag of de trilling van een bepaalde stof een rol speelt in de activering van bepaalde genen in de cellen van sommige mensen (en bij anderen misschien niet) is iets waar voor zover wij weten nog nauwelijks enige wetenschappelijke studie naar gedaan wordt. Onafhankelijke onderzoekers hebben echter vastgesteld dat dit waarschijnlijk wel zo is en dat deze kennis door onze verre voorvaderen ook gebruikt werd in hun geneeskunde (ref.). "Alle kracht, alle genezing van welke aard dan ook betreft het veranderen van de vibraties van binnenuit, de afstemming van het goddelijke dat in het levende weefsel van ons lichaam zit op de Scheppende Energieën. Dit alleen is genezing." - Edgar Cayce, Amerikaans helderziende (1877 - 1945) (ref.) Structuur Ook de moleculaire structuur van voedsel is van invloed op de werkzaamheid. Je zou misschien denken dat een bepaald materiaal, levend of niet, nou eenmaal uit moleculen bestaat en het er verder weinig toe doet hoe die moleculen gepositioneerd zijn ten opzichte van elkaar. Maar dat blijkt niet zo te zijn. Die structuur maakt juist veel verschil voor hoe het materiaal zich gedraagt. Dat geldt voor voedsel, maar bijvoorbeeld ook voor water. Water dat door een stelsel van hoekige pijpleidingen gegaan is, zoals ons kraanwater, verliest veel van zijn natuurlijke structuur en daarmee ook zijn energetische lading. Ongestructureerd water veroorzaakt meer roestvorming en laat vrij veel slijk achter (laat maar eens een glaasje kraanwater verdampen en kijk wat er achterblijft in je glas). Als je echter een vitaliser gebruikt die de moleculen herschikt naar hun natuurlijke positie, veroorzaakt het veel minder roest en laat het ook minder slijk achter. Sommige bedrijven die water nodig hebben voor het productieproces, maken hier al gebruik van. Zo zijn ze minder geld kwijt aan onderhoud. Ook zwembaden die gevitaliseerd water gebruiken, hebben minder chloor nodig om het water schoon te houden (ref.). Als moleculen zich in hun natuurlijke positie bevinden, zijn de fotonen waaruit alle deeltjes bestaan veel beter in staat om het veld van pure levenskracht dat overal aanwezig is, ook wel het quantumveld, chi / qi of als je wilt God genoemd, tot uitdrukking te brengen. Iedere foton is altijd en onlosmakelijk verbonden met dit veld. Oftewel: de levenskracht van water en voedsel neemt toe als het zich in zijn natuurlijke vorm bevindt. En waarschijnlijk geldt dat ook voor de mens als geheel. Niet voor niets zei Edgar Cayce, de Amerikaanse helderziende die in duizenden goed gedocumenteerde casussen op afstand patiënten van de juiste diagnose en behandelwijze voorzag terwijl hij in trance was, al:
Probeer het zelf uit Tests hebben dit ook uitgewezen, zelfs kleine testjes die je zelf kunt doen. Je kunt bijvoorbeeld eens twee zaadjes van dezelfde plant in twee aparte potjes met aarde doen. Vervolgens geef je het ene zaadje dagelijks gestructureerd water, zoals regenwater. Het andere geef je water dat je in de magnetron gezet hebt (en weer hebt laten afkoelen, uiteraard). Magnetrons verwarmen voedsel door via microgolven de aanwezige watermoleculen snel te laten trillen. Dit is schadelijk voor de structuur van het water, en dus ook voor het voedsel. Je eten opwarmen in de magnetron is dus sowieso altijd een slecht idee. Het resultaat van dit experiment is steeds hetzelfde, namelijk dat het zaadje dat gestructureerd water krijgt, het duidelijk beter gaat doen dan het andere zaadje.
Een klas in Sussex, Engeland, deed dit experiment op een iets andere manier. Twee van dezelfde plantjes werden elke dag gefilterd water gegeven. Het water voor het linkerplantje werd eerst verhit in de magnetron (en afgekoeld). Het water voor het rechterplantje ging niet door de magnetron, maar om uit te sluiten dat de verhitting een factor was die het eindresultaat beïnvloedde, werd dit water eerst gekookt. Na ruim een week waren deze foto's het resultaat (ref.) Het mysterieuze water Aangezien ons lichaam voor het grootste gedeelte uit water bestaat, kan het geen kwaad om dit vochtige element nog even wat nader onder de loep te nemen. Want als water terug te vinden is in iedere cel in ons lichaam, zal het toch ook wel een rol spelen bij onze gezondheid? Jazeker, dat dat doet het ook, zo heeft onderzoek al vaak uitgewezen (ref.). Opvallend is wel dat wanneer dit onderzoek wat dieper op de precieze aard van water inging, dit soms antwoorden, maar ook nieuwe vragen opleverde. Want water blijkt toch niet zo'n eenvoudige substantie te zijn als het op het eerste gezicht lijkt, en bezit soms zulke vreemde eigenschappen dat wetenschappers er niet goed raad mee weten. Zo heeft water drie verschillende verschijningsvormen of fasen die iedereen kent, te weten ijs, vloeistof en damp. Maar het heeft zijn grootste dichtheid in vloeibare vorm bij een temperatuur van rond de 4 graden Celsius. Dat is vreemd, want meestal neemt de dichtheid van een element toe naarmate de temperatuur afneemt. Dat dit zo is, is trouwens wel een geluk voor het leven in sloten en plassen. Want als de dichtheid van water zou toenemen bij lagere temperaturen zouden die van onderaf bevriezen. Dan zou bij vorst al het leven daar dus afsterven i.p.v. dat er een mooie ijslaag bovenop verschijnt die alles op de bodem intact laat (en ons bovendien lekker laat schaatsen). Een andere vreemde eigenschap van water is dat het allerlei informatie uit zijn omgeving kan kopiëren. Of het nou van ander water is, van iets dat in het water gelegd wordt (zoals een bloem), van muziek of zelfs van de persoon die het water vasthoudt; water kan alles vertalen naar een elektromagnetische frequentie met bijbehorend geometrisch patroon. En het 'onthoudt' deze informatie ook, vooral als de programmering met intentie plaatsgevonden heeft (ref.). In de homeopathie wordt al eeuwenlang dankbaar gebruik gemaakt van deze eigenschap en programmeert men water met de frequentie van bijvoorbeeld heilzame kruiden, zodat het als geneesmiddel kan dienen. Maar in de klassieke wetenschap druist dit in tegen alles wat men denkt te weten over de aard van materie. Dus daar moet men weinig hebben van dit soort bevindingen en wordt het meestal betiteld als "onbewezen" of "kwakzalverij". Ook al is het al zo vaak bewezen, zelfs door gerenommeerde wetenschappers als Nobelprijswinnaar Luc Montagnier. Diezelfde Montagnier ontdekte trouwens ook nog een andere bijzondere eigenschap van water, namelijk dat het schijnbaar vanuit het niets DNA kan vormen.
Andere onderzoekers ontdekten dat water in het menselijk lichaam andere eigenschappen heeft dan het water daarbuiten, en misschien zelfs als een vierde fase beschouwd zou moeten worden. De waterstof- en zuurstofatomen zijn daar anders geordend ten opzichte van elkaar. I.p.v. H2O heeft dit water de formule H3O2 (ref.). Het is gestructureerd, dikker en heeft een hogere pH (en dus een negatieve ionische lading). H2O-water vormt zich om tot H3O2-water door het absorberen van fotonen in het lichaam (ook wel biofotonen genoemd). Met name biofotonen met een golflengte van 270 nanometer gaan erin als koek. Opmerkelijk genoeg worden fotonen van deze golflengte ook waargenomen rond watermoleculen waar een helende kracht aan toegeschreven wordt, zoals het bronwater uit de grot van Lourdes in Frankrijk en de rivier de Ganges in India. Ook druk van buitenaf helpt om ingenomen vocht in het lichaam om te zetten tot het gezonde H3O2-water. Dit verklaart mede waarom hyperbare zuurstoftherapie zo goed kan werken bij het herstel van allerlei aandoeningen, waaronder kanker. Daarnaast heeft water nog een hele serie van andere eigenschappen die moeilijk te verklaren zijn voor de reguliere wetenschap. Als je een rietje gooit in een bak met stilstaand water, gaat het water vanzelf stromen door dat rietje. Als je er licht op laat vallen, gaat het zelfs nog sneller stromen. Als je stromend water uit een kraan of tuinslang confronteert met geluid dat bestaat uit sinusgolven van een bepaalde frequentie, dan neemt die stroom ook sinus-achtige vormen aan. Verander je de frequentie van het geluid, dan verandert de vorm van de stroom mee (ref.). Als je water in twee bekers naast elkaar plaatst en je laat er elektriciteit doorheen lopen, klimt het in beide bekers op het punt dat het dichtst bij elkaar ligt tegen de bekerwand op en maakt het een bruggetje naar elkaar toe. Dit bruggetje kan wel enkele centimeters lang worden (ref.). Als er dan een thermografische meting op losgelaten wordt, blijkt er zich een constante flow in het water af te spelen die beweegt alsof het ademt. Door al deze opvallende eigenschappen denken vooruitstrevende onderzoekers dat water misschien niet als een gewoon element beschouwd zou moeten worden, maar meer als een soort tussenvorm tussen levende en levenloze materie. Drinkwater beïnvloedt je bloed Het feit dat water informatie uitwisselt met ander vocht in zijn omgeving kan in ons voordeel gebruikt worden. Bijvoorbeeld als we last hebben van verzuring, wat bij veel mensen met een ongezond dieet het geval is. Verzuring werkt ziektes in de hand. Onderzoek heeft uitgewezen dat rode bloedcellen hun negatieve elektrische lading grotendeels verliezen in een zure omgeving, waardoor ze elkaar niet meer afstoten zoals gezonde bloedcellen doen (net als magneetjes met dezelfde polen). Onder een microscoop kun je dan zien dat ze samenklonteren. Zo gaat de structuur van het bloed verloren. Zodra er echter gestructureerd water gedronken wordt, kopieert het bloed deze informatie en krijgen de cellen hun natuurlijke elektrische lading weer terug. En daarmee ook hun levenskracht. De verzuring verdwijnt, de pH neemt toe en hiermee ook het vermogen om zuurstof in het bloed op te nemen (ref.). Probeer bij je dagelijkse vochtinname dus zoveel mogelijk gebruik te maken van gestructureerd vocht. Zoals gevitaliseerd water, sappig fruit of vruchtensap. Ook de hoeveelheid water die je dagelijks tot je neemt, is belangrijk. Probeer als het ook maar even kan de hele dag door te drinken, in totaal liefst wel zo'n 2 - 3 liter per dag. Dat zal tal van lichaamsprocessen ten goede komen en weerhoudt je ontlasting ervan om hard en korrelig te worden. Als dat wel zo is, lijd je feitelijk al aan uitdroging en obstipatie (ref.). Een mooie bonus van veel water drinken is dat het verouderingsverschijnselen zoals rimpelvorming tegengaat (ref.). Dat doet het heel wat beter dan al die dure crèmetjes en zalfjes die er te koop zijn. Want die maken alleen de hoornlaag, de bovenste laag van de huid die uit dode cellen bestaat, wat vettig. Hierdoor wordt de schijn gewekt dat de huid er jonger uitziet, maar zoals veel smerende vrouwen en mannen 's ochtends tot hun spijt in de badkamerspiegel constateren: schijn bedriegt :) "Het gaat niet om calorieën, het gaat niet om eiwitten, of om vet of koolhydraten. Het gaat erom of het voedsel het lichaam alkalisch maakt of verzuurt. Want ons lichaam is slechts zo gezond als het water waarvan het doordrenkt is." - Dr. Robert O. Young, Amerikaans deskundige in microbiologie, voeding en biochemie (ref.) Water als antioxidant Bijkomend voordeel van gestructureerd vocht is dat het werkt als antioxidant. Bij verschillende lichaamsprocessen komen schadelijke radicalen vrij (ref.). Dit zijn moleculen of atomen die een onderdeel missen, zoals een elektron, en dit proberen aan te vullen door het ergens anders vandaan te stelen, bijvoorbeeld uit de moleculen van gezonde cellen. Hierdoor raken er celprocessen verstoord en treedt er oxidatiestress op. Dit kan zich uiten in bijvoorbeeld een versneld verouderingsproces of aandoeningen als reuma, hartproblemen en kanker. Als je gestructureerd, negatief geladen water drinkt of verse groente- of fruitsap, is er een overschot aan negatieve elektronen beschikbaar die aan de vrije radicalen gedoneerd kunnen worden. Kraanwater heeft helaas vaak een positieve lading, dus dat helpt niet als antioxidant. Er zijn echter wel allerlei water-vitalisers te koop die de structuur weer terug kunnen brengen in het water. Hier komt de bijzondere eigenschap van water om dingen te kunnen kopiëren weer om de hoek kijken. Er zijn bijvoorbeeld vitalisers te koop in de vorm van een verlengstuk dat je simpelweg op je kraan kunt draaien. Zo'n verlengstuk bevat gestructureerde moleculen die als voorbeeld dienen voor het kraanwater. Ondanks dat het water er met een behoorlijke snelheid doorheen loopt, is dit toch genoeg om de natuurlijke structuur erin terug te brengen. IJskristallen Zoals gezegd, water kopieert ook makkelijk informatie uit andere zaken. Zo kunnen positieve woorden, muziek of een dankgebed eveneens de structuur van water verbeteren. Vooral als de intentie naar het water toe gericht is, zal het zijn frequentie direct aanpassen aan de aard van de boodschap. Dit laat o.a. het rijst-experiment dat iedereen thuis kan doen, op mooie wijze zien. Geconfronteerd met een positieve intentie herschikken de watermoleculen in en om de rijst zich naar hun natuurlijke structuur, waardoor de levenskracht van de rijst toeneemt, en daarmee ook zijn houdbaarheid. Ook de vele experimenten met ijskristallen die de Japanse wetenschapper Masaru Emoto uitvoerde, vormen hier een treffend voorbeeld van (ref.). Hij confronteerde water met honderden verschillende woorden en liedjes die ieder hun eigen frequentie hebben. Het water schikte zich hier direct naar en drukte de bijbehorende geometrische vorm uit via kristallen. Deze kristallen maakte Dr. Emoto zichtbaar door het water eerst te bevriezen en vervolgens tijdens het ontdooien onder een microscoop te bekijken. Dit resulteerde in een verzameling afbeeldingen die het quantummechanische aspect van water op soms prachtige wijze illustreerden.
"Hoop"
"Gelukkig Kerstfeest"
"Idioot"
"Internet"
"Kant-en-klaar-maaltijd"
"Mamma's zachte handen"
"Vloeken"
"Yesterday" van The Beatles (links) naast heavy metalmuziek
Dr. Emoto vond zelf dat het mooiste ijskristal dat hij ontdekt had, werd gevormd bij de woordcombinatie "Liefde en Dankbaarheid"
Referenties (ref.)
Geholpen met deze informatie? © KankerVerslagen.nl | 15 oktober 2024 | Contact |